The Marauders studenten tijd (nieuw)

Severus

Severus trok een gezicht nadat Chris had gezegd dat het toch niet had uitgemaakt of hij haar al eerder had weggeduwt of niet. De klap had alsnog als een sloopkogel in het gezicht aangekomen. Hij was ergens wel opgelucht dat Christina wel blij was dat hij die twee weken nog vol de tijd had genomen om van elkaar te genieten, dan had hij daarin toch misschien wel de goeie keuze gemaakt. "Van wat er vanavond gebeurd is en nog gaat gebeuren-" zei hij met een grijns "Heb ik ook geen spijt van." voegde hij eraan toe. Nee hij zou hier geen spijt van krijgen, integendeel waarschijnlijk. Hij had zolang weer verlangt naar Chris en hij vond nog dat hij het lang had uitgehouden om haar niet gewoon te zoenen, oke die ene keer in de babykamer van Luthien was niet erg handig geweest maar goed hij had geen zelfbeheersing meer gehad. Dat kreeg je ervan als Christina je gewoon een bitchslap in je gezicht geeft. Op de een of andere manier was daar alles begonnen, een klap in zijn gezicht en BAM sexual tension all over the place. Hij was ook blij dat Chris het hem uiteindelijk wel verteld zou hebben van Luthien "Nou dat is mooi. Ik zou haar niet willen missen dus ben blij dat je het me verteld heb." zei hij over Luthien. Severus at op z'n dooie gemak gezien hij al een lange tijd geen normale maaltijd naar binnen had gekregen wilde hij ervan genieten en nam ook wat wijn tussendoor wat Christina had bijgeschonken. Hij schudde echter even zijn hoofd en kon het zich niet echt voorstellen dat Lupos echt boos zou zijn geweest op Christina "Hij kan sowieso niet lang boos op je blijven. Dat kan niemand." zei hij droogjes. Hij had ook nooit lang boos op Chris kunnen blijven als ze weer iets stoms had gedaan ofzo. Meestal was haar boosheid en waren hun ruzies over zijn stomme acties dus dan was het nogal logisch dat hij niet lang boos was. Lily kon ook nooit lang boos blijven, behalve op hem, en Remus was al helemaal wat. Dat was geduld in eigen persoon, iets wat Severus op school altijd een beetje had gestoord gezien hij Remus nooit uit zijn tent kon lokken en Remus altijd de stem van de rede was geweest bij iedereen. Een soort van Geweten. "Ik wil ook geen ruzie meer." zei hij toen zacht en hij keek haar even flauw glimlachend aan "Het is vermoeiend." "Oh was je nog boos? Dat had ik niet door toen je naar me begon te schreeuwen wat een vreselijk persoon ik wel niet was dat ik je alleen liet met ons kind." leuke manier om te horen te krijgen dat je zwanger bent, niet heel subtiel." zei hij plagend. Hij was er allang overheen dat Chris het hem op die manier had verteld. "Bang voor mijn reactie? hoe dacht je dan dat ik zou reageren?" vroeg hij met een frons, hij rolde echter vervolgens met zijn ogen toen Christina meldde dat ze niet eens meer wist hoe hij had gereageerd omdat ze te boos was geweest om erop te letten "Ik was verbijsterd. Zeg nou zelf het is nog een heel wonder dat het was gelukt een kind te verwerken na wat je mij had aangedaan in ons 5e jaar met je drijversknuppel." hij keek haar even bestraffend aan maar haalde toen zijn schouders op "Nadat het was doorgedrongen ... zowel blij als doodsbang. Je zou nu alleen maar een groter target op je rug krijgen en hoe moest ik in Hemelsnaam omgaan met het feit dat mijn ex verloofde zwanger was van mijn kind zonder dat ik daar wat van wist en zonder dat ik er verder iets mee kon doen. Vanaf het moment dat je me dat had verteld en De heer van het duister kwam erachter gaf hij me alleen maar meer missies zodat ik steeds minder vaak bezig kon zijn met jou." ook een van de redenen waarom hij er niet meer moeite voor had kunnen doen om er voor haar te zijn tijdens haar zwangerschap.

Christina Zwarts

"Severus."begon ze rustig toen ze zag hoe hij at. "Je bent Luthien haar vader en het is ook in haar belang dat je gezond bent en een huis hebt. Neem nou alsjeblieft wat geld van mij aan, al is het alleen maar geld om te kunnen eten Severus."begon Christina rustig tegen hem. "Ik heb zoveel geld dat zelfs nog minstens 10 kinderen van mij hun hele leven kunnen slijten zonder te werken en ik ga gewoon als heler werken. Ik kan het geld makkelijk missen." ze wilde het liefste geld geven voor nieuwe gewaden en een nieuw huis, maar ze wist dat hij dat sowieso nooit zou aannemen. Dus daar begon ze niet eens over. Ze drukte smekend een kus op zijn wang. "Doe het alsjeblieft voor Luthien en voor mij."voegde ze eraan toe. "Oooh dan heb je Sirius nog nooit boos gezien, ik geloof dat toen we zes jaar waren en ik iets van zijn favoriete speelgoed per ongeluk stuk had gemaakt dat hij me toen twee maanden heeft genegeerd."zei ze toen hoofdschuddend alsof dat het ergste was wat er ooit was gebeurt. "Oooh en niet te vergeten toen wij echt definitief een relatie kregen, toen heeft hij me niet genegeerd maar wel zo goed als twee maanden op bijna alles boos gereageerd, toen je me ten huwelijk vroeg was hij ook die hele maand niet te genieten, oh en toen hij erachter kwam dat ik zwanger was van jou, werd hij ook best boos. Ik geloof dat mijn lieve broertje even vergat dat het niet alleen jouw kind was, maar ook het mijne."zei Christina toen hoofdschuddend. Christina legde haar hoofd op Severus zijn schouder en knuffelde hem even snel toen hij zei dat hij ook geen ruzie meer wilden. "Hopelijk kunnen we ons daaraan houden, het is ook veel beter voor Luthien als ze niet continu de spanning tussen ons voelt."Toen Severus begon over de drijversknuppel keek ze met een vrolijke grijns. "Dat krijg je ervan als je zegt dat je mij alleen maar gebruikt voor seks en informatie over mijn grootvader."Zei ze plagend en ze stak haar tong naar hem uit. "Wat dacht je wat voor een schok het voor mij was? toen mijn vader erachter kwam dat jij en ik samen waren heeft ie geprobeerd om me te vermoorden weet je nog, gelukkig was dat niet gelukt maar de helers hadden toen wel gezegd dat ik door de verwondingen die hij had toegebracht nooit een kind zou kunnen dragen. Weet je nog?"vroeg ze hem toen, hij was erbij geweest toen de helers dat aan Christina vertelden en hoe kapot ze ervan was geweest dat ze had gedacht dat ze nooit van haar leven een baby zou hebben. Gelukkig viel de praktijk mee, maar helaas was ze hoogstwaarschijnlijk nu wel echt onvruchtbaar. Het leek haar onwaarschijnlijk dat helers er twee keer naast zaten. Ze glimlachte toen hij zei dat hij ook blij was. "Ik heb geen moment geweten dat je blij was met het feit dat ik zwanger was, ik dacht dat je je pas blij voelden toen je voor het eerst Luthien zag en in je armen van de heler kreeg. Hoe je toen glimlachte heb ik je nooit eerder zien doen en hoe blij je toen was."zei Christina blij, het was een fijne herinnering. Ze hield ervan als severus blij was. Christina kreunde toen ze haar dochter hoorden huilen. "Ik denk dat ze een luier nodig heeft."Christina stond op en liet haar eten staan en ging Luthien halen om te verschonen, al snel kwam ze terug met Luthien.

Severus

Severus vernauwde zijn ogen toen ze weer eens geld aanbood en hij keek haar dan ook even met een ijskoude blik aan "Nee." zei hij enkel. Christina had het hem al vaker aangeboden en elke keer was het antwoord hetzelfde geweest en dat ging niet veranderen. Hij was ook behoorlijk woest geweest toen ze zonder zijn weten nieuwe gewaden voor hem had gekocht tijdens hun 5e jaar omdat ze had gezien hoe versleten die van hem waren. Hij had al meerdere keren gezegd dat hij niets van Christina haar geld wilde zien, en nu al helemaal niet, ze waren niet eens samen en dus zou het gewoon fout zijn in zijn ogen. "Ik heb het al vaker gezegd en ik zal het blijven zeggen Chris. Gaat.. niet... gebeuren." hij legde de nadruk op het woord niet en hij at rustig verder. Hij had ook weinig zin om zijn eten naar binnen te schrokken en dan vervolgens maagpijn krijgen omdat zijn lichaam niet meer was gewend aan normaal voedsel. Hij grijnsde even droog "Ik denk dat ik behoorlijk wat ervaring heb met je broer zijn woede, gezien hij zich regelmatig op mij af reageerde als iets wat jij had gedaan met mij te maken had. Onder andere een relatie beginnen, je ten huwelijk vragen en al die dingen." hij had ook wel vaker het aan de stok gehad met Sirius maar dat was ook vrijwel altijd omdat ze elkaar nooit hadden kunnen uitstaan en Sirius en Potter het al vanaf dag 1 op hem gemunt hadden en hij altijd het slachtoffer was geweest van hun pesterijen. Niet dat hij niet terug had gevochten en regelmatig na had moeten blijven omdat hij Sirius en Potter had weten te vervloeken, tot groot ongenoegen van Christina en Lily maar daar had hij op dat moment nooit mee gezeten. Payback is a bitch. "Dat weet ik nog." zei hij en hij trok een gezicht. Dat was niet bepaald een leuke herinnering en hij wilde er ook liever niet aan terug denken. Net zo min als het moment dat hij hoorde dat Christina de bevalling waarschijnlijk niet zou overleven. "Jouw vader wilde je bijna vermoorden ja. En toen kwam je naar mij. Ik had alleen zelf enige problemen thuis, ik weet nog dat je woest op me was omdat ik je niet te hulp schoot waarna je naar Lupos bent gegaan." nog geen dag later was zijn moeder vermoord door zijn vader en niet erg veel later had hij zijn eigen vader omgelegd om wat hij Ellen had aangedaan. "Je wist niet dat ik blij was omdat je niet met me praatte en omdat ik het niet liet blijken. Voor jouw eigen veiligheid, die van Luthien en die van mezelf heb ik altijd moeten doen alsof ik het vreselijk vond. Niet wetende dat De heer van het Duister het toen juist een geschenk had gevonden...De dochter van Christina Zwarts, die toevallig de kleindochter is van Perkamentus, zijn grootste vijand, en van mij. De heer heeft nooit ontkent dat ik een bedreven tovenaar ben en hij denk dus dat Luthien kan uitgroeien tot een genie." niet dat hij daaraan twijfelde maar hij ging niet aan de grote klok hangen dat Voldemort Luthien wilde ontvoeren en aan Narcissa of Bellatrix wilde geven zodat die haar konden opvoeden tot de ultieme trouwe dooddoener. "Het moment dat ik Luth voor het eerst vasthield was inderdaad een van de mooiste momenten ja." hij was in de wolken geweest, en ook nog doodsbang voor Chris toendertijd. Remus had scherp toezicht gehouden van een afstandje, als hij iets had geflikt had Remus hem direct wat aan kunnen doen maar hij had het niet eens in zijn hoofd gehaald op dat moment. Severus grijnsde toen hij ook Luthien hoorde huilen en hoe Christina kreunde. Hij keek op van zijn lasagna toen Chris weer terug kwam met Luthien en hij glimlachte vrolijk. Hoewel het slechte timing was dat hun dochter wakker was geworden kon hij er niet mee zitten.

Christina Zwarts

Christina drukte plagend een kus op zijn wang. "Ik kan je ook in dienst nemen als je wil en bepalen voor bepaalde diensten."zei ze onheilspellend. "als nanny bijvoorbeeld...of als betaalde minnaar, Schoonmaker van het huis is ook nog een optie."begon ze droogjes. "Dan verdien je gewoon je geld. Al prefereer ik optie 1 en 2."zei ze rustig alsof dit de normaalste zaak van de wereld was om te zeggen en te doen. Ze knuffelde hem nog steeds. "Sev, ik wil niet dat je straks dood gaat aan ondervoeding, ik wil dat je voor zover het kan het gewoon goed hebt."ze streelde met haar hand weer over zijn blote borst onder zijn overhemd en voelde aan de littekens die helaas zij hem had toegebracht. Ondertussen drukte ze een kusje in zijn hals. "Laat me anders op ze minst eten mee geven aan je morgen ik heb hier zat en dan bedoel ik ook echt zat eten op voorraad wat ik nooit op krijg en anders weg moet gooien." zei ze toen en dat was niet eens een smoesje dat was gewoon oprecht de waarheid. "Je bent een heuze pro in Sirius zijn woeden op je halen."zei ze toen met een oogrol. "ik heb het ook nooit gesnapt vanaf het moment dat dat we in de trein elkaar allemaal hebben ontmoet haten hij je al."zei ze toen hoofdschuddend. "Misschien juist het gene wat ons naar elkaar toe trok was het gene wat hem jou liet haten. De problemen met onze vaders, de ongelukkige thuis situaties. Jij en ik gebruikte dat uit eindelijk om er samen over te kunnen praten, maar misschien omdat je hem daar onbewust aan herinnerde zorgden dat juist voor de haat."zei Christina toen, terwijl ze dat allemaal toen niet van elkaar hadden geweten, maar wie weet was er een vermoeden. Toen hij begon over die keer dat hij haar in de kou liet staan gaf ze hem een klap op ze arm. "Dat jij je daar nog rot over voelt! Je had zelf genoeg aan je hoofd en als ik had geweten wat er aan de hand was, was ik nooit maar dan ook nooit boos op je geworden Severus. Maar zo als je zo vaak deed, je stootte me af, vertelde niet wat er was waardoor ik je niet kon helpen of begrijpen dus gewoon boos werd omdat ik dacht dat je niet genoeg van me hield om me te helpen."zei ze toen streng tegen hem. "Maar toen je volgende dag compleet naar de klote bij Remus voor de deur stond, en me vertelde wat er was gebeurt was ik al meteen mijn woeden vergeten. Ik weet nog goed dat Remus je eerst de toegang wilde weigeren maar toen hij zag hoe je keek wist hij ook meteen dat er echt wat ergs was en ging hij me meteen halen. Terwijl hij eigenlijk niet van plan was me te gaan halen omdat ik had gezegd dat ik niet met je kon praten, maar doe hoe ernstig remus keek wist ik ook meteen dat er wat was, net als dat ik ook maar één blik op je hoefden te richten om te zien dat er echt wat goed mis was."zei ze hoofdschuddend. "Waarom vertelde je me uberhaupt toen pas dat je vader je sloeg? Je wist al dat mijn vader mij sloeg doordat ik toen ik in de herfst naar huis was geroepen voor mijn toekomstige 'verloofde' te ontmoeten wat ik toen onmogelijk heb gemaakt, behoorlijk geslagen was door me vader en je die plekken zag. Dat was ook best wel het moment dat je mij kon vertellen wat er was, dan had ik je begrepen en was ik toen niet boos geworden."Zei ze hoofdschuddend ze hadden zoveel ruzies kunnen besparen als hij gewoon sprak. Ze glimlachte toen ze zag hoe blij Severus was dat Luthien er was, snel verschoonde Christina haar dochter, gooiden de luier weg en ging naast Severus zitten met Luthien. "Als we klaar zijn met eten gaat ze weer naar bed."zei chritina toen semi streng. "maar het is een speciale avond dus ze mag wel even opblijven vind je niet?"vroeg ze haar geliefde.

Severus

Severus verslikte zich bijna in zijn eten toen Chris aanbood hem in dienst te nemen en hij keek haar met een doodse blik aan "Het was al officieel maar nu is het gewoon nog duidelijker dat je spectaculair gestoord ben." verkondigde hij toen hij was hersteld van zijn bijna stiksessie. Hij rolde even met zijn ogen "Tuurlijk prefereer je optie 1 en 2. Het liefste beiden huh." niet dat hij het erg zou vinden maar om betaald te worden om op zijn dochter te passen of om haar minnaar te zijn ging weer te ver. Dat zou hij gewoon sowieso vrijwillig moeten doen -uh-huh alsof hij dat nu niet vrijwillig gaat doen *wenkbrauwwiebel*- Severus zuchtte op een gegeven moment verslagen "Goed goed, als jij daar beter van slaapt." zei hij toen met enige tegenzin over dat ze hem dan maar voedsel zou meegeven als hij weg zou gaan. Wederom kwam de realizatie binnen dat dit echt de laatste avond was dat ze zo samen waren omdat hij de volgende dag naar huis kon. "Ik een pro in Sirius zijn woede op mijn hals halen? Het was meer dat hij me haatte om het feit dat ik besta." gromde Severus. "Het heeft vast ook niets te maken met het feit dat ik Griffoendors Brawny noemde. Toen hadden Potter en je broer al een haat aan Zwadderich. Niet dat er geen gegronde reden was om mijn afdeling te haten maar goed." het was niet bepaald een geheim dat elke duistere tovenaar uit zwaderich kwam, maar het was ook niet de enige afdeling die klojo's voortbracht "weet je Smalhart nog? Of Kelso." vroeg hij droogjes. "Dat waren geen Zwadderaars en je kan niet zeggen dat Smalhart een briljant iemand was, voor een Ravenklauwer. Of dat Kelso echt dapper en loyaal was voor een Griffoendor." hij hield zijn mond over Peter Pippeling. Niemand behalve hij, Bellatrix en Voldemort wisten wat Pippeling echt was en waar hij mee bezig was, maar het was niet zeker of Pippeling zijn trouw aan Voldemort zou stand houden omdat die kleine rat toch nog ergens een geweten had en schuldgevoel. Hij haalde zijn schouders op "Ik voel me rot over zoveel dingen Chris. Dat gaat niet zomaar weg met een nachtje slapen." merkte hij heel snugger op, Als dat toch eens zou kunnen. "Lupos keek me inderdaad eerst aan alsof hij me het liefste van een cliff wilde werpen maar hij bedaarde al snel." zei hij instemmend. Hij was blij geweest dat zijn hoofd er dus zo doods uit had gezien dat Lupos merkte dat hij inderdaad maar beter Chris kon halen anders was Severus zelf wel naar binnen gedenderd om te gaan jammeren tegen Chris. Of ze hem nou had willen zien of niet. "En je weet toch dat ik goed ben in het afstoten van mensen?" zei hij droogjes "Het is niets nieuws en dat was het toen ook al niet. En je bent er ook van op de hoogte dat praten over mijn 'gevoelens'-" hij zei het woord alsof het een enge ziekte was "ook niet een van mijn sterke kanten is." alleen vanavond, omdat hij wist dat hij niet snel - if ever - zo met Chris zou kunnen praten zonder dat er iets tussen hen in zat. Nu waren er van zijn kant nog genoeg geheimen maar hij was goed genoeg in toneelspelen dat hij dat niet liet doorschemeren. Anders zou Chris gaan aandringen en hij zou nu waarschijnlijk alles vertellen en dat zou alleen maar meer problemen geven dan goed was voor hen beiden. "En je was misschien niet boos geworden, maar dat betekend niet dat je meteen je eigen problemen opzij had kunnen schuiven." misschien wel misschien niet ze zouden het nooit weten. Severus was ondertussen klaar met eten en keek toen naar Chris haar half opgegeten maaltijd "Eet. Jij hebt het net zo hard nodig als ik." Luthien had haar armpjes alweer naar hem toegestoken ten teken dat ze bij hem wilde zitten en wie was hij om haar dat te weigeren? hij was er ondertussen aan gewend geraakt dat hij als menselijk klimrek fungeerde voor zijn dochter. "Even opblijven? Je moeder is streng" zei hij tegen Luthien en hij schudde even zijn hoofd "Maar ik ben het er wel mee eens, we moeten nog dingen doen." zei hij vervolgens met een duivelse grijns richting Christina.

Christina Zwarts

"Zo je luistert een keer naar me."Zei ze toen over het eten en ze schudde haar hoofd gefrustreerd, toen het duidelijk werd dat Luthien naar Severus toe wilde gaf ze haar dochter snel over. Luthien had net zoveel recht om nog bij haar vader te zijn nu hij er nog was als Christina. Misschien zelfs nog wel meer. Luthien was Severus zijn dochter en Christina was eigenlijk niets meer van hem. "Misschien moet je ook maar gewoon luisteren naar het feit dat ik je wil betalen om mijn minnaar te worden, op die manier heb je toch de beste baan ooit?"Vroeg Christina poeslief aan hem. "Je mag aan mij zitten en mij verwennen voor geld."zei ze toen zachtjes in zijn oor omdat hun dochter erbij was. "Soms is mijn broer een raar wezen die verteerd word door zijn eigen arrogantie...ik ben bang dat dat een kwaal is waar alle Zwartsen aan lijden."zei ze toen alsof het een ernstige ziekte was. "Maar wat wil je dan ook als je uit één van de rijkste en machtigste tovenaars families komt."zei Christina alsof ze daar nou zo blij mee was, ze had liever een laag geboren en lieve familie gehad dan dit. "Weet je wel hoeveel problemen ons bespaard waren geweest als je mij eens normaal had ingelicht over dingen?"Vroeg ze hem toen hoofdschuddend. "De enige keer dat ik je ooit echt heb zien huilen was toen ik naar de deur liep..het eerste wat je deed was mij stevig tegen je aandrukken en snikken tegen mijn schouder voordat je ook maar vertelden wat er was."zei ze toen hoofdschuddend tegen hem, en ze streek even een pluk haar uit zijn gezicht. "Ik ben wel blij dat je toen alles over je vader en moeder hebt vertelt aan me."zei ze toen met een klein glimlachje. Ze kriebelde haar dochtertje even over haar buikje. "Mama is helemaal niet streng, mama wil alleen maar het beste voor mama's aller liefste bezit."Zei ze op een stem tegen haar dochter zo als alleen moeders tegen hun kindje konden praten. Toen ze hoorde wat Severus tegen Luthien zei werden haar ogen even groot. "Zeg je dat nou serieus waar je baby dochter bij is?"vroeg ze hem ongeloovig en ze schudde haar hoofd. Al moest Christina toegeven dat ze daar behoorlijk veel zin in had."ze is nog te jong om zulke dingen te horen ja."zei ze toen nep streng tegen Severus en toen hij klaagde dat ze moest eten rolden ze met haar ogen en nam ze al snel een hap. "Ben ik nu braaf?"vroeg ze droogjes."Het is wel fijn dat jou vader geen probleem meer vormt...ik denk dat hij ook niet al te blij was geweest met het feit dat je een kindje hebt met een puurbloed heks. Ik ben doodsbang als ik op straat loop of op de weg is weg dat ik mijn vader tegen kom. Bellatrix zal vast wel gemeld hebben aan haar favoriete oom dat haar schandalige bloedverraders nichtje een dochter heeft met een halfbloed tovenaar."zei ze hoofdschuddend. "en als hij haar ziet kan hij net zo makkelijk één plus één optellen aangezien je behoorlijk een mengeling van jou en mij in Luthien kan terug brengen. Die man is helaas niet helemaal achterlijk."zuchtte Christina.

Severus

"Ik heb weinig keuze of wel? Je laat het toch niet los tot ik toegeef." zei hij droogjes over dat hij toch toe had gegeven voedsel mee te nemen. Severus nam Luthien over zodat Christina kon eten en hij rolde zijn ogen "Je weet dat dat bijzonder fout overkomt toch? Mij betalen voor mijn 'diensten' als je minnaar?" Severus werd alweer gebruikt als menselijk klimrek maar hij liet het lekker gaan, hij had het allang opgegeven om Luthien ervan te weerhouden op hem te klimmen en alles "Dat is inderdaad een Zwarts familie trekje." mompelde hij instemmend "Misschien moet je daar eens naar laten kijken. Je hebt afdelingen in het St. Holisto die gespecialiseerd zijn in hersenbeschadigingen." zei hij met een doodserieuze blik op Chris "Als je dan toch gaat kan je je broer meenemen." hij zuchtte diep en keek haar even vermoeid aan "Als jij niet zo agressief was aangelegd en meteen begint te beuken met knuppels had het allemaal ook een stuk makkelijker geweest." kaatste hij gladjes terug. Hij had niet eens de kans gehad om uit te leggen waarom hij bepaalde dingen had gezegd voor ze hem met een drijversknuppel in zijn edele delen sloeg. Chris was wel vaker wat fysiekjes, in zowel de goede als de slechte manier. Ze had ook zijn neus een paar keer gebroken, hem bijna onvruchtbaar gemaakt, genoeg bitchslaps gegeven voor een leven. Niet dat hij het haar kwalijk nam ofzo, die bitchslaps liepen meestal uit op wat anders dan ruzie. Severus trok wederom een gezicht "Ik hoop dat dat ook de enige keer is dat je dat ziet." zei hij over het huilen "Het is niet bepaald goed voor mijn eigen reputatie." pffftttttt welke reputatie? Niemand die er vanaf wist buiten Chris en Lupos om en Lupos zou toch zijn mond wel houden. "Het luchtte wel op om alles te vertellen." gaf hij vervolgens maar eerlijk toe. Net zoals dat het een hele opluchting was dat ze nu ook alles wat er nog dwars had gezeten tussen hun ook was uitgesproken. Tenzij Chris nog meer dingen had die haar dwars zaten, dan was nu de tijd om dat in de groep te gooien. Hij grijnsde "Deze baby dochter is te druk bezig met mij als klimrek gebruiken om echt op te letten op wat we zeggen. Daarbij, morgen is ze het weer vergeten....hoop ik." hij keek Luthien even aan die zich op zijn schoot had geinstalleerd en nu zeer geintresseerd naar zijn littekens keek die Chris hem had gegeven. - misschien was het wel sexy zo met littekens....?- "Heel braaf" hij klopte Christina lichtjes op haar hoofd alsof ze een braaf hondje was. "Als je hem een keer tegenkomt moet je me een bericht sturen, of Lupos of Sirius het maakt me niet uit wie je erbij haalt maar zorg dat je niet te lang met hem alleen bent. Al helemaal niet met haar erbij." zei hij knikkend naar Luthien. "Niet?" vroeg hij nep verbaasd toen Christina verzuchtte dat Orion helaas niet helemaal achterlijk was "Ik had altijd de indruk dat hij toch behoorlijk van het pad af was. Maar wat wil je als je verplicht met Walburga getrouwd bent... dat kan ook geen feest zijn geweest." yikes. "Maar desondanks, ik heb liever dat je hem helemaal niet tegen komt, mocht het gebeuren haal er iemand bij..." zei hij half smekend. Christina mocht dan een bedreven heks zijn, tegen Orion trok ze altijd aan het kortste eind omdat ze bang voor hem was.

Christina Zwarts

"Ik hoop dat je beseft dat alles wat wij doen behoorlijk fout is."zei ze toen als hint van dat ze helemaal niet vreemd ging nu met Severus, al voelde het totaal niet als vreemd gaan. Ze had eerder bij Bash het idee dat ze vreemd ging dan dat ze bij Severus dat idee had, bij Severus voelde het vertrouwt en normaal. Vertederd keek ze naar hoe Severus met hun dochtertje bezig was. Ze drukte even een kusje op Luthien haar voorhoofd en keek toen weer naar Severus. "Ze houdt echt van je."zei ze toen liefjes tegen hem en ze nam nog een hap eten, toen hij begon over een hersenbeschadiging trok ze haar wenkbrauwen op. "Je kan ook te ver gaan Sneep."Zei ze zogenaamd onwijs bedreigend tegen de man van wie zij hield. Toen hij begon over haar agressie keek ze hem schamper aan. "Tja, dan moet je dat ook gewoon niet uitlokken. Een vrouw vraagt meestal niet als ze iemand hoort zeggen dat hij graag van de voordelen geniet van joh waarom zeg je eigenlijk dat je me alleen maar voor bepaalde zaken gebruikt?"zei ze toen, ze wilden het woord seks even niet gebruiken omdat Luthien bij Severus op schoot zat en het niet heel erg gepast was omdat te zeggen waar haar dochter bij was vond Christina. Christina was klaar met eten en legde haar hoofd weer op Severus zijn schouder. "Trouwens...toen je Luthien vasthield kwam er ook een traantje! Dat was stiekem gewoon de tweede keer dat je huilden meneertje!"zei ze toen zogenaamd alsof het heel erg was. "hoe vaak je mij al niet hebt zien huilen is ontelbaar daarin tegen." zei ze oog rollend. Toen hij begon over zijn reputatie keek ze hem nog schamperder aan. "De reputatie die je hebt als dooddoener bedoel je?"vroeg ze hem toen lichtjes kil en ze nam een slokje van der wijn."En dat is precies wat ik bedoel over dat je vaker moet praten. Het helpt, het voorkomt een hoop, zo hadden we misschien al veel eerder iets kunnen doen om je te helpen, misschien had ik je kunnen helpen. In ieder geval had ik je dan sowieso kunnen steunen en was ik veel begripvoller geweest in een hoop situaties."zei ze toen streng tegen hem, maar ze legden wel weer haar hoofd op zijn schouder. "al ben je geen prater Sev, met mij kon je wel altijd praten en dat wist je. Ik was toen nota bene je vriendin, de persoon die je van alle personen in vertrouwen moet kunnen nemen."zei ze toen hoofdschuddend. "Ik ben blij dat je nu in ieder geval zo open praat."ze drukte een kus op zijn wang. "Ga je je morgen echt wel redden thuis? Alleen? Ik kan zeggen tegen Lily enzo dat je nog niet voldoende herstelt bent...dan kan je langer bij mi- ik bedoel Luthien blijven?"opperde ze toen hoopvol. "Het moet verschrikkelijk voor je zijn dat je nooit van te voren echt weet wanneer je haar weer ziet...je zal het me wel kwalijk nemen dat ze niet bij je mag slapen."zei Christina toen ze voelden zich schuldig hierom. Ze knikte over haar vader. "Ik zal moord en brand roepen en zo snel mogelijk iemand van jullie of desnoods de orde contacteren. Zodra hij Luthien ziet en beseft dat ze van mij is en al helemaal als hij beseft dat ze van jou is zal hij er alles aan doen om zoals het het fijntjes noemt het onkruid zo snel mogelijk van de stamboom af te snijden." Christina keek droevig. "Ze is nog niet eens een jaar oud en nu al willen meerderen mensen haar het leven laten laten."zei ze triest. "als er ook maar iets met haar zou gebeuren zou het van mij echt niet meer hoeven."Zei Christina gemeend.. Severus kon ze al niet ten boven komen, dus de dood van haar dochter zou ze al helemaal niet overleven.

Severus

"Mwah het ligt eraan wat je onder fout verstaat." zei hij onschuldig. Hij vond het alles behalve fout maar hee, hij had dan ook een bloedhekel aan Sebastian dus voor hem was het helemaal prima dit. Severus voelde zich even trots toen Christina zei dat Luth echt van hem hield en hij keek toe hoe Luthien weer een beetje in begon te dommelen op zijn schoot. Hij lachte zacht toen Christina met een dreigende stem zei dat hij ook te ver kon gaan "Nou, wat zegt het over mij dat ik van iemand hou die een zware hersenbeschadiging heeft? Dat moet betekenen dat ik zelf ook niet helemaal goed bij mijn hoofd ben." zei hij droogjes. Severus trok een gezicht "Elke keer als ik daaraan terug denk doet het weer pijn." mompelde hij en hij rolde even met zijn ogen. Hij had een week last gehad tot Chris haar plezier gezien hij EN moest smeken dat ze het hem zou vergeven, en omdat hij amper kon lopen. "Herinner me eraan nooit meer in jouw bijzijn te gaan huilen. Ik hoor het einde er nooit meer van." zei hij plagend. "En ik wou dat ik je wat minder vaak had zien huilen, helaas was het regelmatig mijn eigen schuld als je aan het huilen was." verzuchtte hij triest. Zijn plagerige en vrolijke humeur was als sneeuw voor de zon verdwenen na de opmerking over zijn reputatie als dooddoener, de kilte in haar stem was overduidelijk en er trok een spiertje bij zijn kaak terwijl alle kleur die terug was gekomen in zijn gezicht weer weg trok en hij een snappy come-back in probeerde te houden. "Helpen huh." vroeg hij en de kilte was ook duidelijk bij hem te horen. Hij verschoof Luthien heel voorzichtig die weer in slaap was gevallen zodat hij zijn linkerarm vrij had "Geef je toverstok eens." bromde hij kortaf. Hij moest haar wat laten zien, ze zou er niet blij mee zijn en ze zou waarschijnlijk een halve rolberoerte krijgen en weer ruzie gaan maken maar dit was iets wat ze nu te weten moest komen. De hele reden waarom hij niet zomaar even kon stoppen met het dooddoener zijn. De hele reden waarom hij zijn eigen doodvonnis zou tekenen als hij toch besloot zijn biezen te pakken en met vervroegd pensioen te gaan. "Het had weinig uitgemaakt of ik het je toen verteld had wat er gaande was. Nog geen half jaar nadat je je interesse had getoond in ZIJN kant werd je gemarkeerd. Zodat hij je kon oproepen wanneer het hem uitkwam en als je het negeert..." hij schudde zijn hoofd "Dit is waarom ik niet zomaar kan stoppen." Hij keek haar vragend aan of hij nog haar toverstok zou krijgen gezien die van hem dus niet in de buurt was, nu hij erover nadacht, hij wist niet eens waar zijn toverstok was "Waar is die van mij eigenlijk?" vroeg hij met een frons. Hij knikte na haar vader verhaal kortaf ten teken dat hij er genoegen mee nam dat ze moord en brand zou schreeuwen en direct iemand erbij zou proberen te halen. Hij werd nog bleker toen hij aan de mogelijkheid dacht dat zijn dochter op 1 jarige leeftijd misschien al vermoord zou worden en daar kwam het schuldgevoel met een noodgang weer terug. Hoewel het niet zijn schuld specifiek was dat Orion hun dochter dood wilde hebben was het wel zijn schuld dat Voldemort een interesse in haar toonde en haar als dooddoener wilde laten opgroeien.

Christina Zwarts

Christina zat achter Severus en streek voorzichtig over zijn littekens om vervolgens een kusje in zijn hals te drukken. Ze wilde nog een plagerige opmerking terug geven, maar Severus zijn humeur was compleet omgeslagen. "Severus, ik weet niet wat je gaat doen of laten zien. Maar je maakt me bang met hoe je nu doet."zei Christina toen naar waarheid en ze schoof een klein stukje weg en legden een hand op Luthien haar rug, al wist ze ook wel dat hij niets zou doen. "Misschien kunnen we haar beter even terug in bed leggen eerst, ze slaapt toch alweer. Dan geef ik je daarna me staf en als je beloofd niet zomaar weg te gaan of iets wil ik je je eigen staf terug geven."zei ze toen naar waarheid. Ze keek hem even aan, ze wist wel dat hij haar niets zou doen maar toch beangstigden deze houding haar en had ze sterk het gevoel dat ze Luthien echt beter weer even op bed konden leggen. "Als je het fijn vindt mag je haar zelf op bed leggen."opperde Christina toen. "Nu je er nog bent en het kan doen." Ze besefte dat Severus haar vraag of hij het haar kwalijk nam dat Luthien niet mee mocht naar zijn huis en dat hij niet echt alleen met Luthien mocht zijn en of hij niet liever nog langer zou blijven als ze een smoesje zou verzinnen voor hem. Christina was een beetje nerveus nu de stemming zo erg omgeslagen was, ze hoopte echt dat het niet weer ruzie zou worden, dat trok ze niet weer. Ze wilde gewoon een leuke avond met hem hebben meer niet. Toen hij over dat teken begon zetten ze grote ogen op, ze wisten daar niets van zelfs de orde wist dit nog niet. Christina besefte dat de orde dit ook zou moeten weten. "K-kan hij je via dat teken opsporen?"vroeg ze hem toen lichtjes bang, dit zouden de zaken inderdaad veel lastiger maken om weg te kunnen bij Voldemort. Christina hoopte dat dat niet het geval was, maar ze was bang voor het antwoord. "Je bedoelt dat je dat teken al had voor je het uberhaupt zelf wilden?"vroeg ze toen verbaast en ongeloofig.

Severus

Severus glimlachte wrang "Het is niet zo ernstig als je denkt. Althans, ik ga geen rare dingen doen als je daar soms bang voor bent." zei hij droog. Hij keek toen naar de slapende Luthien en knikte, het was wellicht maar beter als ze haar weer terug op bed zouden leggen. Als ze toevallig wakker werd en zag hoe zijn humeur was en hoe Chris er nu een beetje als een angstig muisje bij zat zou dat niet erg bevorderlijk zijn voor hun dochter haar eigen humeur. "Dus jij hebt mijn toverstok?" vroeg hij enigzins verbaasd "Ik dacht eerst dat je broer die had meegejat." hij schudde even zijn hoofd en stond toen langzaam op zonder Luthien wakker te maken. "Als jij gaat opruimen leg ik haar op bed. Dan kunnen we daarna verder met dit zeer gezellige gesprek." zei hij vertwijfeld. "En nee, om antwoord te geven op je vorige vraag of ik het je kwalijk neem dat ze niet bij mij mag blijven, ik neem het je niet kwalijk. Ik zou haar liever ook niet bij mij thuis hebben gezien er vaak mensen binnen komen denderen zonder toestemming en ze zijn niet bepaald het beste gezelschap of een goed voorbeeld voor haar." zei hij toen langzaam. Hij gaf echter nog geen antwoord op haar andere vraag of ze een smoesje moest bedenken zodat hij nog even kon blijven. Het had toch weinig zin, Remus wist dat het prima met hem ging en Bash had ook wel door dat hij weer normaal kon functioneren. Daarbij kon hij niet voor eeuwig wegblijven en moest hij ooit weer Voldemort onder ogen komen. Hij moest alleen nog even een rotsmoes verzinnen, al waren de littekens waarschijnlijk excuus genoeg dat hij tijdelijk niet in staat was geweest zich te melden. Hij liep naar Luthien haar kamer en legde haar weer op bed, daarna keek hij nog voor een minuut of twee toe hoe zijn dochter sliep, en vroeg hij zich af hoe het zo kut gelopen was dat hij niet eens echt een normale vader kon zijn voor haar. Daarna zuchtte hij diep en werd het tijd om Chris eens te laten zien waarom hij vast zat aan zijn baantje als dooddoener. Hij liep naar beneden en ging weer op de bank zitten, Chris vroeg of Voldemort hem kon opsporen met het teken en hij schudde zijn hoofd "Nee dat kan hij niet. Anders had hij al een tijdje voor de deur gestaan." zei hij kalm. "Maar hij kan ons oproepen... hij heeft me in de afgelopen paar dagen een paar keer al opgeroepen maar ik heb het genegeerd.. om een paar redenen, 1 ik kon serieus niet weg hier omdat ik te zwak was, 2. ik vond het prima om met jou te zijn en wilde dat nog niet loslaten en vanwege Luthien." vertelde hij. Zijn ijzige stemming was weg maar hij klonk nu eerder triest en vermoeid. "En nee we kregen hem niet als je het niet zelf wilde alleen had je niet bijster veel keuze eigenlijk. Toen ik hem kreeg was ik er nog heilig van overtuigd dat wat de heer van het duister voor plannen had goed zou zijn voor de toverwereld. Voor ons allemaal. Ik heb hem nadat mijn moeder was vermoord gekregen. Ik was ... niet echt mezelf en dat weet jij ook. Toen wilde ik het nog. Al wilde je het niet werd je of vermoord of gemarteld tot je toegaf." zei hij schouderophalend. Hij keek haar aan "Dit is je kans om alles te vragen. Ik hou niets meer achter." oke dat was niet waar maar hij zou zoveel mogelijk vertellen zonder zichzelf en haar nog erger in de problemen te brengen. "En als je wil kan ik het je laten zien maar dan heb ik wel een toverstok nodig." ging hij verder "Ik heb een bezwering uitgesproken over het teken zodat die alleen zichtbaar is voor mijn mede dooddoeners, de heer van het duister en voor de mensen waarvan ik beslis dat ze het kunnen zien. Daar van jij nu ook onder als je wil." hij keek haar vragend en afwachtend aan, hij wist ook wel dat dit nieuwtje zo snel mogelijk naar de Orde ging en dat vond hij prima, hij had er geen problemen mee als dit misschien zou helpen met het omleggen van zijn collega's. Met name Bellatrix. Dan zouden ze de wereld een plezier doen.

Christina

Christina knikte gerustgesteld toen hij dat zei en gaf hem even vlug een kus op zijn lippen ten teken dat ze hem gewoon vertrouwden en dat hij zich dat niet hoefden af te vragen. Ze wachten geduldig tot hij terug was. "Nou niet helemaal ik heb de sleutel naar de plek waar je toverstok ligt en aangezien iedereen een paar dagen weg is kan ik hem ongestoord gaan halen."Zei ze droogjes en ze pakte de sleutel van Sirius zijn huis en deed even een verhullende ochtendjas aan zodat niemand haar in haar bijna ondergoed zou zien. Ze gaf hem even een kusje. "goed op Luthien letten."zei ze plagend, alsof die ene seconden dat ze weg zou zijn er ook maar iets met hun dochter zou gebeuren, al was dit een duidelijk teken dat ze Severus vertrouwden normaal liet ze hem nog niet eens in een andere kamer alleen met Luthien en nu liet ze hem zelfs helemaal alleen in haar huis met Luthien. Rustig liep ze naar Sirius zijn huis wat nog altijd een P zooi was, maar dat maakte Christina geen bal uit. Ze griste Severus zijn toverstok van het kastje waar hij lag in de hal en ging snel terug naar binnen bij haar huis. Ze was nog steeds nerveus door Severus zijn gedrag en vroeg zich echt af wat hij nou exact ging laten zien. Haar hart klopte ook in haar keel ze had zojuist ontzettend belangrijke informatie gekregen die de orde echt onwijs goed zou kunnen helpen. Christina gaf hem rustig zijn zwarte toverstok terug en hoopte maar dat hij echt niet de benen zou nemen of iets want ze wilde graag nog wel meer met hem doen. Ze ging rustig naast hem -lees half op schoot- op de bank bij hem zitten nadat ze nog een groot glas wijn voor hen had ingevuld. Christina vermoeden ergens dat ze het nodig ging hebben. Christina keek hem gespannen aan. "Goed laat zien, en weet je zeker dat ik een van de mensen moet zijn die het altijd kan zien?"vroeg ze hem toen rustig. Ze dacht even na. "Heb je dit teken al vanaf je 16e verborgen voor me gehouden?"vroeg ze hem ongelovig. "Severus...kunnen we iets afspreken? Dat we vanaf nu echt alleen nog maar eerlijk tegen elkaar zijn. Je bent goed op weg, maar ik besef nu net dat je zoveel dingen voor mij verborgen hebt gehouden."Zei ze toen hoofdschuddend. "Zo als ik ooit al zei.....er zijn twee Severussen, de Severus van wie ik hou...en de Severus die ik niet eens zou willen moeten kennen. ik vroeg je toen al welke Severus de echte was...en ik ga het je nu opnieuw vragen...aangezien je net zegt dat ik je alles mag vragen. Welke Severus is de echte Severus?"ze keek hem aan, ze hoopte dat het antwoord nog steeds hetzelfde kan zijn. "Je weet dat ik je nooit kwalijk heb genomen wat je je vader hebt aangedaan toch, dat ik dat altijd begrepen heb?"vroeg ze hem. "en als jij zijn oproepen genegeerd hebt, betekend dat nu niet dat hij je nu wilt vermoorden?" de paniek stond duidelijk in haar ogen.

Severus

Severus trok een gezicht, hij kon zich goed voorstellen hoe het huis van Sirius en Potter eruit zag, zelfs met Remus die altijd hun zooi achter hun reet opruimde. Misschien was dat wel een van de redenen geweest dat Remus grotendeels van de tijd hier doorbracht, voornamelijk als Melian niet thuis was. Hij wachtte geduldig tot Christina terug was en had ondertussen zijn wijn glas leeggedronken, die niet lang leeg meer zou zijn. Hij had even zielig gekeken toen Christina zichzelf bedekte met een ochtendjas maar hij was ook wel blij dat ze zo snugger was niet in dat stukje stof naar buiten te gaan ook al was het maar voor een minuut. Toen Severus zijn toverstok terug kreeg voelde hij zich al 10x beter. Zonder toverstok voel je je toch wat kwetsbaarder en hoewel hij ook magie kon zonder toverstok was het toch fijn om hem terug te hebben. Chris had hun glazen weer bijgevuld en zat nu half bij hem op schoot "Ik kan het altijd nog voor je verbergen als ik wil." zei hij schouderophalend "Maar ja ik weet het zeker." hij wachtte nog even met het laten zien van het duistere teken op zijn linker onderarm en keek haar even kort aan "Dit teken moesten we verborgen houden. Weinig keuze." zei hij enigszins kortaf. Hij had het wel aan Chris willen laten zien op het moment dat hij er spijt van had gekregen dat hij dooddoener was geworden maar toen was het toch al te laat geweest en ze hadden echt het specifieke bevel gekregen dit nooit aan iemand te laten zien die het niet hoorde te zien anders zou de straf die hen te wachten stond echt fenomenaal pijnlijk worden. "Sommige dingen kan ik niet vertellen Chris. Zoals de locatie van de heer, ik ben niet de geheimhouder daarvan. Of wat zijn verdere plannen zijn kan ik je ook niet vertellen als ik geen uiterst pijnlijke dood wil sterven. Ik mag dan redelijk occlumensie kennen maar ik kan niet alles verborgen houden voor hem." kon hij wel maar dat was ook weer iets wat hij niet eerlijk kon zeggen. Hij keek haar verontschuldigend aan "Er zijn ook veel dingen die ik je graag toen had verteld maar als je eens wist hoe het is daar, hoe HIJ is..." hij schudde zijn hoofd even en glimlachte flauw "En ik heb je toen gezegd dat de echte Severus degene is die van jou houd, degene die nu hier op deze bank zit en zometeen hetgeen laat zien waardoor wij opgeroepen worden en wat een vorm van communicatie is tussen dooddoeners." Hij legde zijn toverstok op zijn onderarm en mompelde de tegenbezwering zodat Chris het teken kon zien "Ik weet dat je het me nooit kwalijk heb genomen wat ik mijn vader heb aangedaan. Maar dat betekend niet dat ik het mezelf niet aan het begin kwalijk heb genomen en dat door mijn vader te vermoorden ik helemaal van het pad af ben gegaan. Moorden verscheurt de ziel Chris." hij keek naar het duistere teken dat sterk afstak tegen zijn bleke huid en hij keek toen naar Chris om haar reactie te zien.

Christina Zwarts

Christina keek hem blij aan. "Ik ben blij dat mijn Severus er nog steeds is."zei ze liefjes, ze had het toen ook al haar Severus genoemd omdat ze wist dat hij eigenlijk alleen bij haar echt zichzelf was. "De Severus die ik ken is namelijk ontzettend lief en zorgzaam voor de mensen van wie hij houd, en ontzettend knuffelig."Zei ze toen plagend en ze knuffelde hem eventjes. "Oh nee wacht dat ben je echt alleen maar voor mij en Luthien."ze stak eventjes plagend haar tong uit, ze liep dan wel te dollen nu maar ze vond het allemaal erg wat ze hoorde en wat hij zei. Toen hij zei van als je wist hoe hij was schudden ze even haar hoofd. "Severus toen ik vijf was is hij bij mij thuis binnen gevallen om mijn moeder te vermoorden en vervolgens mij...toen ik 14 was heeft hij zijn eerste dooddoeners achter me aangestuurd en is hij persoonlijk ook nog even langs gekomen om een tweede poging te doen..door de orde hebben we laatst ook nog een glimp van hem opgeven. Ik zeg niet dat ik op de manier zoals jij weet hoe hij is, alleen dat ik vaak genoeg heb kunnen genieten van zijn manier van handelen, van hoe hij is...en hij is inderdaad absoluut doodeng."Zei ze rustig tegen hem en ze meenden het. Voldemort was en bleef haar aller grootste angst ooit, zelfs de angst voor haar vader verbleekte bij de angst die ze voelden voor Voldemort. "Maar je weet dat ik altijd zo ben geweest dat ik bedenk dat er wel een oplossing bestaat en zelfs voor dit zal mijn grootvader een oplossing weten."zei ze rustig tegen hem. "jij moet alleen eerst zien dat je hulp nodig hebt."zei ze toen even hoofdschuddend. Christina hield haar adem in toen hij het teken liet zien het was een onwijs donkere lelijke tatoeage. Maar net als zijn littekens wist Christina nu al dat ook dit iets was waar ze prima mee kon leven en van kon houden zo lang het maar bij hem hoorden. Ze streek voorzichtig met haar hand over zijn teken en keek hem toen even verdrietig aan, vol van verdriet dat hij zo wanhoopig ooit was geweest dat hij zichzelf dit liet aandoen. Christina keek eerst geschokt naar het teken, maar probeerde haar gezicht snel in de plooi te krijgen. "Severus moorden verscheurd de ziel ja, maar liefhebben kan dat deels weer helen. Maar dat jij berouw toont dat jij je vader hebt vermoord na alles wat hij jou, je moeder en je zusje jaren lang heeft aangedaan is een teken dat je ziel niet verscheurd is. Je het het niet gedaan omdat je het wilde, of omdat je het leuk vond je hebt het gedaan omdat hij je er toe dreef..omdat hij je gek genoeg gemaakt heeft omdat te doen omdat hij het ergens verdienden je hebt geen onschuldige ziel gedood Severus vergeet dat niet. Je bent goed van binnen Severus, je hart zit op de juiste plaatst je hebt jezelf alleen verscheurd door domme keuzes, maar je bent geen slecht persoon Severus, het is nooit te laat om te veranderen, jij bent de gene die de regie heeft over jou leven, jij bent de gene die beslist of je goed bent of slecht bent en die daarvoor kan zorgen en ik weet met hoe jij hier bent hoe jij met Luthien bent hoe je voor mij bent dat jou hart meer goed is dan slecht."zei ze hem en ze kuste zijn teken om de daad bij het woord te voegen dat ze geloofde dat hij de keuzen had en dat dat teken niets zou beslissen voor hem.

Severus

Severus had even met zijn ogen gerold toen ze hem knuffelde en had gezegd dat hij ook knuffelig was maar zei er verder niets op. Hij had niet de juiste stemming om mee te doen aan Chris haar poging om de sfeer te verlichten. "De heer van het duister is een stuk verder gegaan dan alleen moorden Chris. Wat hij nu doet-" hij huiverde even "zo dicht bij hem in de buurt zijn en horen hoe hij praat over dreuzels en dreuzeltelgen. Niemand van ons weet hoe het is gebeurd dat er zoveel haat naar dreuzels is ontstaan maar we weten dat hij zelf een halfbloed is en ook zijn eigen vader en grootouders heeft vermoord toen hij zelf pas 16 was." Vertelde hij langzaam "Hij loopt er regelmatig over op te scheppen. Ik ben ook een van zijn favorieten omdat ik, een halfbloed, ook mijn vader heb vermoord alleen hij ziet niet in dat het niet was omdat het een dreuzel was. Hij heeft geen geweten of wat dan ook en dat maakt hem extra gevaarlijk. Daarom wil ik hem ook zo ver mogelijk bij jou en Luthien uit de buurt houden. Dat je lid ben van de Orde stond niet in mijn stappenplan van hoe hou ik Christina veilig." Zei hij half bestraffend "Wat is het met jullie Griffoendors dat jullie je altijd in het gevaar storten." Verzuchtte hij hoofdschuddend. "Oh ik betwijfel of zelfs Perkamentus hier een oplossing voor heeft. Het is namelijk gezet met pure duistere magie dat zelfs ik niet ken en ik heb er genoeg onderzoek naar gedaan. Denk maar niet dat ik niet zelf heb geprobeerd dit teken te laten verdwijnen." Zei hij droogjes. Hij had van alles geprobeerd van spreuken tot toverdranken maar niets had gewerkt "en hoewel je grootvader misschien een van de machtisgste tovenaars van deze eeuw is, is De heer van het duister dat ook en ook nog eens erg bedreven in de zwarte kunsten." Hij klemde zijn kaken op elkaar toen Chris aan het teken zat en hield zijn adem in, het voelde heel raar om daar aangeraakt te worden door iemand anders dan Voldemort. Als Voldielief het teken aanraakte deed het goddomme veel pijn. Hij haalde Chris maar niet uit haar droom dat hij er niet ontzettend veel voldoening uit had gehaald toen hij zijn vader had vermoord, oke het was na enkele minuten weer weg maar op het moment dat hij het deed had hij er nog plezier in gehad ook. Hij zweeg voor een lange tijd nadat Chris klaar was met haar pep talk en hem had gekust en liet toen zijn arm zakken. Ergens wilde hij het liefste het teken weer verbergen voor Chris maar hij liet het gaan. Als ze het wilde kon hij het altijd nog onzichtbaar maken voor haar. "Je weet dat niet iedereen gered kan worden toch?" Vroeg hij langzaam en hij keek haar aan. Merlijn die blik alleen al zorgde ervoor dat hij niet verder meer wilde praten maar andere dingen wilde doen maar hij hield zich in. Chris had vast nog veel meer vragen, en zo niet konden ze altijd nog aan de volgende ronde beginnen.

Christina

Christina schudde haar hoofd. "Mijn vriend een dooddoener laten worden stond ook niet op het stappenplan van hoe leven we nog lang en gelukkig."kaatste ze net zo hard terug. Ze ging nu weer helemaal op zijn schoot zitten met haar gezicht naar hem toe en sloeg haar armen zachtjes om zijn hals. "Wees blij dat je verliefd bent geworden op zo een dapper iemand die graag haar best doet om ervoor te zorgen dat de wereld een goede toekomst heeft."Zei ze hoofdschuddend tegen hem en ze legde één hand op zijn wang. "Hoe cru het ook klinkt...we moeten maar blij zijn dat je een van de favorieten bent...als je dat niet was zou je waarschijnlijk nog meer gevaar lopen dan je al doet."zei ze rustig tegen hem. "Dus in dat opzicht vind ik het positief. Voorzover dit positief te noemen valt." Christina trok haar wenkbrauwen op toen hij dat vertelden over Voldemort. Dit moest ze ook aan haar grootvader vertellen voor het geval hij dit nog niet wist. "Grootvader heeft me vertelt dat hij hem nog les heeft gegeven...en dat hij de gene was die hem ophaalden uit een weeshuis...meer wilden mijn grootvader nooit vertellen, maar dit is wat hij verteld heeft."Zei ze toen rustig. Ze vond dat Severus verdiende om het te weten. Ze lachten even droogjes toen hij zei dat niet iedereen gered kan worden. "Dat klopt mijn lieve nicht Bellatrix is niets meer aan te redden, maar die heeft net als Voldemort...geen spoortje goedheid in zich, zij zijn anders dan JIJ, jij hebt goed in je. Kijk hoe je met Luthien omgaat, kijk hoeveel ze van je houd. Kijk naar hoeveel ik van je hou. Zouden wij dat doen als je pure slechtheid was?" ze keek hem recht aan. "Severus Sneep, ik hou van je, je dochter houd van je. zo lang je mensen hebt die genoeg van je houden is iedereen te redden."zei ze hem dwingend. "je moet het alleen zelf ook willen." Ze streek weer over zijn borstkas. "Wat moet ik nog meer weten wat je me nooit vertelt hebt en wat je me mag vertellen? We zijn nu open en eerlijk tegen elkaar, ik zal me uiterste best doen om nergens boos om te worden."zei ze plechtig tegen hem en ze ging ook echt proberen om niet boos te worden hoe lastig dat ook zou zijn.

Severus

Severus rolde met z'n ogen en besloot maar geen opmerking terug te maken. Het ging nog redelijk goed en het was ook niet de bedoeling om ruzie te gaan maken nu dus zweeg hij maar. Hij opende zijn mond wel weer toen Christina zei dat hij blij moest zijn dat hij verliefd was geworden op iemand die haar best deed om te zorgen dat de wereld een goeie toekomst had "Dan zijn we beiden met het tegenovergestelde bezig geweest." Geweest want hij probeerde zo min mogelijk bezig te zijn met moord en marteling en hij had net Chris vitale informatie gegeven over hun manier van communiceren. Severus had zijn handen weer op haar heupen geplaatst en trok een gekweld gezicht "Misschien wel misschien niet. Het betekend ook dat hij me veel meer in de gaten houd dan de andere. Naast Bellatrix dan dat is echt het lievelingetje" hij huiverde even als hij dacht aan hoe Bellatrix tegen Voldemort deed alsof ze hem het liefste wilde bespringen. Waarschijnlijk wilde ze dat ook wel maar gezien Voldemort niet echt iemand was die op haar flirterige en slijmerige pogingen tot seks in zou gaan moest Bella het maar doen met Rodolphus van Detta. "Hij is ouder dan we denken. Volgens de Heer van het duister was Perkamentus nog leraar gedaanteverwisseling toen hij op school zat en was Professor Waffelaar schoolhoofd." Volgens Voldemort had ook niemand anders Waffelaar kunnen vervangen en ergens had Severus het gevoel dat Voldemort iets te maken had met de onverwachte dood van Armando Waffelaar, wetende dat Perkamentus plaatsvervangend schoolhoofd was en dus het stokje over zou nemen. Weer zweeg Severus koppig toen Christina hem vertelde dat hij goedheid in zich had. Hij was het daar namelijk niet geheel mee eens maar dat zou iets voor later zijn anders ging dit een eindeloze discussie worden en daar had hij niet veel zin in gezien hij vanavond ook nog andere dingen wilde doen dan praten over Voldemort en Severus zn geheimen delen. "Weet je nog de dag dat je mij Bella en Lucius had horen praten dat je me neerknuppelde, dat we die avond afgesproken hadden in de kamer van Hoge nood?" Vroeg hij langzaam. Hij had haar nooit verteld waarom hij niet was op komen dagen. Hij had gezegd dat hij de tijd was vergeten en dat hij werd opgehouden. "De reden dat ik die avond niet kwam opdagen was omdat wij, Bellatrix, Lucius, Dolochov, Ravenwoud en ik, een meeting hadden met hem. Er waren nog andere dooddoeners bij maar die waren al een tijdje zijn loyale hondjes. Wij begonnen toen net." Zei hij vertwijfeld.

Christina Zwarts

"Je zou bijna denken dat we de hoofdrol spelen in een tragisch romantisch verhaal."zei ze toen ietwat bitter, toen Severus zei dat ze behoorlijk tegenovergesteld bezig waren geweest. Toen hij vertelde over die avond keek ze hem hoofdschuddend aan, toen der tijd zou ze er boos om zijn geworden. Nu was het daar een beetje laat voor. "Ik vond het al zo een vreemd verhaal, jij was altijd behoorlijk stipt en alle keren dat je ooit te laat kwam bij een les of iets was het mijn schuld."Zei ze droogjes. "Of was je bezig met mij ergens vandaan vissen, die keer dat Sirius, James en ik stiekem naar Zweinsveld waren gegaan om te drinken en ik ergens verdwaald door het kasteel liep en je mij in me dronken staat gewoon in één keer optilde en naar de kamer van hoge nood bracht."Zei ze toen lachend. "Al had jij daar ook een voordeel aan."zei ze toen, aangezien hij daarna uitgebreid seks met haar kon hebben. Christina kuste hem in zijn hals, aan de ene kant wilden ze nog praten en wilde ze alles weten maa aan de anderen kant wilden ze ook wat anders met hem doen, ze streek met haar handen over zijn borstkas. Terwijl ze hem kusjes in zijn nek gaf. "Vertel me alles."fluisterde ze liefjes in zijn oor. "alles wat ik niet weet, wat je me mag vertellen en wat ik zou moeten weten."fluisterde ze erachteraan, ze gaf nu ook kusjes op zijn borst en ging ze langzaam naar zijn buik toe, ieder litteken kuste ze op zijn torso om vervolgens weer terug omhoog te gaan en haar handen weer over zijn boven lichaam te laten glijden. Christina wilde het liefste praten en dit tegelijk doen, al betwijfelde ze of dat nog echt een optie was of iets.

Severus

"Ons leven lijkt meer op een soap serie dan een tragische roman" antwoorde Severus met een droge grijns. Daarna keek hij verontschuldigend. "Het was niet zo dat ik zomaar even weg kon lopen met de mededeling dat ik een afspraak met jou had." Zei hij. Nee voldemort had dat nooit goedgekeurd. "Ik heb je regelmatig ergens vandaan geplukt als je weer eens te dronken was om de weg terug naar de leerlingenkamer te vinden. Je mag blij zijn dat ik je meestal vond en niet een van de docenten. Anders had je grote problemen gehad." Hij had haar zo vaak ergens vandaan geplukt dat het een gewoonte begon te worden. "En ik heb nooit gezegd dat ik er geen voordeel van heb gehad." Hij grijnsde duivels. Severus sloot zijn ogen toen Christina hem in zijn hals begon te zoenen en hij had moeite met zich concentreren. Ze vroeg hem haar alles te vertellen wat ze moest weten en hij zou dat best willen doen als ze hem niet aan het afleiden was met haar handen en lippen. "Chris" bracht hij met moeite uit toen ze omlaag gleed over zijn buik en littekens. "Ik ben een man ik kan maar een ding tegelijk" vervolgde hij. Hij gleed met zijn arm om haar middel en legde haar weer op haar rug op de bank neer. "Eerst dit. Dan kunnen we verder praten. Je weet best dat ik geen serieuze zaken kan bespreken terwijl je dat doet." Hij gleed met zijn hand onder het stukje stof wat ze aanhad tussen haar benen en keek haar aan "Tenzij je liever wilt praten?"

Christina Zwarts

Christina keek hem duivels aan toen ze zijn reactie merkte, maar voor ze ook maar iets kon doen of zeggen lag hij al boven op haar en lag zij weer op haar rug. "Hmm ik geloof dat we dit nog niet hebben gehad vanavond."Zei ze toen droogjes en ze kuste hem nog even op zijn schouder. Toen ze voelde waar hij met zijn hand heen ging kreunde ze. "Praten kan zo nog ook, je hebt me beloofd bij me te blijven voor in ieder geval vannacht. Dus laten we het maar afwisselen tussen praten en andere dingen."Zei ze toen speels ze duwden haar heupen iets omhoog zodat hij meer met zijn hand kon doen. Christina keek hem liefjes aan met een blik die alleen hij van haar kreeg, ze zou nooit zo naar Bash kijken als dat ze nu deed naar Severus.
"Jij mag de leiding nemen."Zei ze toen speels tegen hem, er was één voordeel van dat Christina geen kinderen meer zou krijgen, ze hoefde nooit te stoppen voor bescherming. Dat was namelijk nergens voor nodig. Christina hoopte maar dat Luthien door zou slapen en niet opeens Melian zou komen binnenstormen aangezien die hier ook nog woonden en ze nooit wist waar die uithing. Gelukkig was de rest weg en was Bash bezig met zijn schouwersopleiding dus voor hen zou ze niet bang hoeven te zijn. "Wat had u in gedachte meneer Sneep?"Vroeg ze hem toen speels.

Severus

"Je wilde toch elk oppervlak in het huis gehad hebben op Lily's en Melian's kamer na?" vroeg hij grijnzend. "We moeten dan nog heel wat." Hij grijnsde loom toen ze kreunde "Bedenk in de tussentijd maar wat je nog meer wilt weten, dan zal ik..als we klaar zijn, proberen overal antwoord op te geven." een uitdaging want Chris haar hersens werkten vaak niet als ze seks hadden. Die van hem ook niet trouwens dus dat werd nog interessant. Severus voelde dat ze nat werd toen ze haar heupen omhoog deed en zette wat meer kracht in zijn hand, al ging hij nog niet verder. Haar slipje zat nog in de weg. Goh vervelend. "Ik de leiding huh?" vroeg hij terwijl hij tergend langzaam haar slip van haar heupen schoof. "Ik denk dat het tijd word dat jij gewoon blijft liggen en mij het werk laat doen...voor nu." zijn hand begon het werk te doen en hij boog zich voorover om Chris te zoenen. Hij dacht voor een moment aan het feit dat er eigenlijk elk moment wel iemand binnen zou kunnen komen, Melian of Lily. Maar Melian was met Remus weg, en Lily was bij Potter en dus leek het hem onwaarschijnlijk dat die ineens binnen zouden vallen. De mogelijkheid was er ook nog dat Bash vroeg klaar was met het schouwer spelen en dat die dan ineens binnen zou komen maar dan was Severus in elk geval meteen van hem af en hoefde ze wellicht niet meer zo stiekem te doen. Maar waarschijnlijk zou Bash ook niet nu nog naar Chris komen. Hoopte Severus. Severus ging van haar lippen naar haar kaak, toen naar haar hals en trok een spoor omlaag terwijl hij ook het stukje stof uit deed en die ergens op de grond gooide. Het zou hem een rotzorg zijn waar die terecht kwam. Severus was ondertussen aangekomen bij haar benen en beet zacht in de binnenkant van haar boven been, ging zoen al kussend naar haar lies tot hij bij haar 'grot van genot' aankwam en daar verder ging met zijn mond.

Christina Zwarts

Christina en Severus hadden nog een fantastische nacht. Het doel was bereikt ze hadden alle hoeken van het appartement inmiddels gehad. Samen waren ze in Christina haar bed gaan liggen om nog een paar uurtjes te slapen. Christina had zich meteen tegen Severus aangeplakt en Severus had meteen zijn armen om haar heen geslagen alsof hij bang was dat ze weg zou gaan. Zo lagen ze samen de hele nacht. Tot dat Christina alweer vroeg werd gewekt door een huilende Luthien. Christina zuchten eventjes en ging slaapdronken (en met een nachtjapon aan.) haar dochtertje halen. Rustig verschoonde ze haar en maakte ze koffie voor zichzelf en Severus. Die van Severus zetten ze op het nachtkastje neer, vervolgens gaf ze Luthien de borst en ging ze weer terug naar Severus om te kijken of hij inmiddels wakker was. Ze ging naast hem op bed zitten en zetten Luthien die veel te blij naar haar vader kruipten, naast hem neer. Vrolijk lachend begon het meisje op haar vader te klimmen. Als Severus nog had liggen slapen zou hij nu zeker weten wakker worden. Christina voelde zich beter dan ze het afgelopen ander half jaar had gevoelt, maar ondanks dat voelden ze zich ook ontzettend verdrietig. Severus zou zo weg moeten, iets wat Christina absoluut niet wilden. Ze wilden dat Severus bij haar bleef en nooit meer weg zou gaan. Maar helaas was dat onmogelijk zo lang hij een dooddoener was. Ze herinnerde zichzelf eraan dat ze straks nog haar grootvader moest inlichten over alle informatie die ze had gekregen vannacht van Severus. Natuurlijk was ze voor haar eigen plezier met hem naar bed gegaan, maar het was blijkbaar ook nuttig geweest.

Severus

Severus was wakker geworden het moment dat Christina had bed had verlaten maar bleef nog even liggen. Het was een lange tijd geleden dat hij zo goed had geslapen zonder te worden geteisterd door nachtmerries van Voldemort, hoe hij zijn vader vermoorde en de dood van zijn moeder. Hij rook de koffie al voor Chris binnen was gekomen en kwam half overeind nadat Chris weer weg was gelopen om Luthien te halen. Hij had de dampende beker koffie in zijn handen toen Chris weer terug kwam met een veel te blije Luthien. "Nu maar hopen dat ze niets zegt over hoe papa vannacht bij Mama heeft geslapen." Mompelde Severus tegen Christina nadat hij de koffie weer op het nachtkastje had gezet en weer werd gebruikt als menselijk klimrek. Severus keek Christina aan en glimlachte flauw. De realisatie dat hij zo weg moest kwam hard aan en hij wilde liever niet weg maar Voldemort begon ongeduldig te worden, bleef hem oproepen en hij had weinig keuze dan te gaan. Eens moest hij toch terug. Severus pakte Luthien op voor ze naar de andere kant kon kruipen en de koffie van het kastje kon beuken en zette haar weer rustig neer tussen hem en Christina. "Je weet dat ik niet kan blijven." Zei hij langzaam en hij knikte even naar zijn onderarm. Het teken bewoog - zoals in de film - ten teken dat hij op dit moment ook werd geroepen. "Daarbij kunnen Lily en Melian elk moment terug komen. Of Bash." Dat was de eerste keer dat Severus de naam van Bash had uitgesproken, hun roze bubbel was nu geknapt en ze moesten weer terug naar de realiteit. Chris was met Bash en hij was een dooddoener. Vannacht was meer dan gedog geweest en Severus had zich beter gevoeld dan ooit maar dat gevoel zou in no time weer overschaduwd worden door angst irritatie (genaamd Bellatrix) en waarschijnlijk een diepe bedroefdheid dat dit niet langer kon duren.

Christina

"Ik hoop bij Merlijn dat ze niet zo slim is omdat te snappen."zei Christina hoopvol. "Anders hang ik wel gewoon het verhaal op dat we normaal samen zaten te praten op de bank meer niet...ik hoop dat de rest dan denkt van oh heej het is een baby die snapt niet echt het verschil."Zei Christina toen rustig. Ze drukte even haar lippen snel op die van Severus. Nu kon dat namelijk nog. Ze keek Severus even nietszeggend aan toen hij het teken liet zien en zei dat hij echt weg moest. de realiteit was als een messteek in haar hart, ze moest moeite doen om niet weer te gaan huilen. "Ik wil niet dat je gaat."zei Christina zachtjes, haar stem liet haar overduidelijk in de steek. Ze wilde echt niet dat hij weg zou gaan. Ze hield van hem. Toen hij over Bash begon voelde ze het schuldgevoel ditmaal opkomen. Het was allemaal te waar geworden. "Ik hou meer van jou.."zei ze toen naar waarheid en in een wanhopige poging om hem hier te houden. "Ik wil je niet weer moeten missen..."voegden ze eraan toe. Christina had wel een verhullende ochtendjas aan, zodat als iemand binnen kwam ze een smoes kon verzinnen dat hij gewoon hier inslaap was gevallen met Luthien en dat ze hem niet had wakker willen maken vanwege Luthien. Christina zuchtte diep en moest echt moeite doen om niet te gaan huilen. "eet alleen nog wat voor je gaat."Zei ze toen rustig tegen hem. "Je moet goed eten."zei ze alsof dat nu het belangrijkste van de wereld was, maar ze wist dat als hij niet met haar zat te eten, at hij helemaal niet en dat wist ze donders goed dat hij dat niet deed. "Je kan ook het smoesje tegen Voldemort ophangen dat je langer hier bleef om informatie uit mij te krijgen."zei ze toen. "Je kan zeggen dat je nu weet dat ik lid ben van de orde...dat komt hij namelijk snel genoeg te weten en dan lijkt het of je info doorspeelt aan hem."zei ze rustig.

Severus

Severus knikte ten teken dat hij het helemaal prima vond als Christina een smoes zou verzinnen als Luthien toch iets zou zeggen dat als verdacht zou worden beschouwd en kuste haar even terug. "Ik wil ook niet weg." Zei hij langzaam. Hij glimlachte triest na haar verklaring dat ze meer van hem hield "En toch kan je het eigenlijk niet maken. Ik mag Sebastian dan wel niet maar ik weet dat jij een schuldgevoel richting hem gaat krijgen en dat hij het eigenlijk niet verdiend dat je feitelijk bent vreemd gegaan met mij. Of je nu meer van mij houd of niet." Helaas was dat maar al te waar. Hij kon Bash niet uitstaan maar hij kon ook geen relatie met Chris hebben zolang hij nog echt een dooddoener was. "Je hoeft me niet lang te missen." Zei hij toen "We gaan dit weekend nog shoppen." Herinnerde hij haar eraan. Hij zei maar niet voor een kat voor Luth erbij gezien uwe hoogheid erbij was en weer op hem begon te klimmen "draak" mompelde hij vertederd maar hij keek Chris weer ernstig aan "Ik zal eten." Met tegenzin maar goed alles om die extra paar minuten langer te kunnen blijven. "Chris, ik heb je verteld dat ik wellicht redelijk goed ben in Occlumensie maar hij is beter in legilimensie. Ik kan hem niet voor de gek blijven houden. Daarnaast weet hij al dat je lid bent van de orde.. dat was de hele reden dat ik mee werd gestuurd tijdens die aanval. Hij wist dat jij er zou zijn en het was voor mij een test. Of ik je kon vervloeken, of zelfs doden indien nodig. Ik ben daarin natuurlijk keihars gefaald en dat zal hij me niet in dank afnemen." Hij keek Luthien weer aan die scheen door te hebben dat er iets gaande was omdat haar ouders beiden niet meer zo vrolijk en gelukkig leken als de avond ervoor. "Laten we maar opstaan." Mompelde hij met tegenzin. Uitstellen zou het alleen maar moeilijker maken en zijn wilskracht was al aan het wankelen.