Star Wars - The New Era

Ingrid Mnaa - Naboo
Ingrid merkte op dat Hallas er helemaal niet bij was met zijn gedachten. Hij reageerde enkel op de naam van haar master en op alle andere dingen leek hij niet te reageren. Deed het hem dan helemaal niets dat zijn padawan verdwenen was? Wist hij wel waar Kye naartoe was gegaan en of zij al of niet gewond was geraakt? Het zinde haar helemaal niet dat Kyerean aan haar lot werd overgelaten. Zou Edora dat ook gaan doen als die eenmaal haar verliefdheid voor Hallas toeliet? Daar had Ingrid absoluut geen zin in. Opnieuw genegeerd worden door degene waar ze om was beginnen geven, nee dat mocht absoluut niet gaan gebeuren. Daar moest ze gewoon een stokje voor steken.
Daar viel nu echter niet al te veel aan te doen. Ze had nu voorgesteld om naar Edora te gaan, dus deden ze dat dan ook. Ze liepen naar een grote witte tent, terwijl R8 achter hun reed. Die robot deed enkel wat hem opgedragen werd en bleef het liefst in de buurt van zijn master. Ingrid liep de voorkant van de tent in en keek rond. De tent was gevuld met heel wat metalen bedden naast elkaar, zelfs in het midden stonden er bedden. Op het eind zag ze een tafel met allemaal materiaal op en in de zaal zelf liepen er constant verpleegsters rond om de zieken te controleren of te verzorgen. Rustig liep ze verder op zoek naar Edora. De tent zelf rook mottig, het liefst van al ging ze hier zo snel mogelijk naar buiten, zelf had ze een hekel aan ziekenhuis geuren.
Een bed of twintig verderop zag ze Edora liggen. Zo te zien was ze wakker en leek ze naar het plafond te staren. Ingrid probeerde na te gaan wat er in haar master om ging, maar ze slaagde er niet in om in die haar geest binnen te dringen. Zelfs als ze erg gewond was aan de buitenkant, was ze vanbinnen nog steeds sterk. Ingrid vroeg zich af hoeveel Jedi's daartoe in staat zouden zijn.


Edora Tano - Naboo
Hoe lang lag ze nu al op dit bed? Ze had geen idee. De dokter had gezegd dat ze over een uurtje al de tech in haar been mocht uitproberen. Zou dat uur al voorbij zijn? Edora verveelde zich te pletter. De dunne matras op het wit metalen bed lag helemaal niet comfortabel en het kussen waar ze op lag, was veel te dun naar haar mening. Edora had reeds voor een tweede gevraagd, maar ze had alleen een snauw als antwoord gehad. Het blauw fleece deken dat op haar lag, was gelukkig warm genoeg en was het enige dat nog een beetje fijn rook. Het deed haar wat denken aan de bloemenvelden hier op Naboo. Terwijl ze naar boven lag te staren, ongeduldig wachtend om op te mogen staan, hoorde ze verschillende voetstappen voorbij komen.
Na een tijdje hoorde ze voetstappen bij haar bed stoppen en ze wachtte eventjes. Zou het een verpleegster zijn, met het nieuws dat ze op mocht staan? Plots hoorde ze een bliep en ze liet haar blik meteen vallen naar haar voeteinde. Daar stond R8 en hij had mensen meegebracht en ze kon niets anders doen dan meteen te glimlachen. ''Hey'' zei ze met een zachte en schorre stem. Iets waarvan ze wat schrok, maar wel toeschreef aan de marteling die haar operatie moest voorstellen. Waarschijnlijk kwam het ook voor een stuk door het feit dat ze nog wat vermoeid was van de voorbije veldslagen.

Hallas Pandem - Naboo
Zodra hij en de Padawan de ziekentent in kwamen, voelde Hallas de krachtige aanwezigheid van een Jedi boven alle andere gewonden uit. Zij was een van de weinige hier die zoveel midi-chlorians in haar bloed had, naast Ingrid en hijzelf. 'Hey,' klonk een bekende stem. Edora? Ze klonk schor en verzwakt, maar hij herkende haar nog steeds. Hij kon zich moeilijk voorstellen wat ze net had meegemaakt, maar hij wist wel zeker dat het te pijnlijk was om na te vertellen. 'J-je leeft nog,' glimlachte Hallas, terwijl hij op haar afliep. 'De Force heeft je sterk gehouden.' Misschien was er nog wel meer. Misschien was het wilskracht... of gewoon zoiets als doorbijten. Daarna deed hij niet veel meer dan naar haar kijken. Hij was geen persoon die lang ergens naar keek, maar naar haar kon hij uren kijken. Zij was het magische toverdrankje die de meestal enthousiaste Hallas kalmeerde. 
En... ineens schoot hem iets te binnen. Kyerean. Het krachtveld dat ze met zich meebracht was verdwenen. En zij dus ook. Damn damn damn!!! Hij had haar... Hmpf. Wat had hij haar eigenlijk verteld te doen? Eigenlijk niks zinnigs. Geweldig. Hij moest straks Edora nog verlaten om naar dat kind te gaan zoeken. Vermoeiend was ze soms wel ja...