Supernatural !

Dit is een Spoiler RPG voor iedereen die nog niet bij het laatste seizoen van Supernatual is.

Supernatural, het verhaal van twee broers die op zoek gaan naar hun vader die tijdens het jagen op een demon is verdwenen. Dean & Sam Winchester zijn 'hunters' ze jagen op vampiers, demonen, genies en allerlei andere supernatural wezens.

Na jaren lang gevochten en gestreden te hebben tegen het kwaad zijn de twee broers moe maar nog steeds vast besloten de wereld te beschermen tegen dreigingen uit de duisternis. Dean heeft de Mark of Cain die het hem moeilijk maakt en Sam zoekt nog steeds naar een oplossing om de Mark van zijn broer af te halen. Met de hulp van Castiel vechten ze nog steeds tegen de supernatural monsters.

De regels zijn simpel.
- Max 3 rollen
- Mag een bestaande rol & mag een zelfverzonnen rol (bij zelfverzonnen graag mij een PB sturen met een beschrijving en diens rol in het leven van Sam & Dean)
- Hou je aan de RPG regels die zijn opgesteld in het regel topic.
- Maak een karakterkaart aan voor je begint met posten

We beginnen simpel, Sam & Dean zijn in de Bunker van man of letters op zoek naar een nieuwe zaak die ze kunnen doen.

Veel plezier !

Dean Winchester

Dean zat met zijn neus in de boeken. Ja een vreemd gezicht gezien Dean normaal gesproken zich niet bepaald bezig hield met boeken. Dat was Sammy zijn afdeling maar gezien hij nu niets beters kon doen en hij toch een manier wilde vinden om van de Mark of Cain af te komen had hij alle boeken over de Knights of Hell opgezocht en was research aan het doen. Met een biertje naast hem en een zelfgemaakte Hamburger aan de andere kant probeerde Dean zich te concentreren op de tekst voor hem maar niets van wat er stond drong echt tot hem door. Het was al een hele tijd geleden geweest dat ze een goede zaak hadden gehad en het leek net of de monsters zich stil hielden de laatste tijd. Het enige spannende wat ze in de afgelopen weken hadden meegemaakt was Dean die zijn kookkunsten aan het verbeteren was door verveling. Sammy had zo ongeveer elk perkament en elk boek gelezen wat ze in de Bunker hadden. Althans dat dachten ze. Castiel had ook niets meer van zich laten horen en wie wist waar Crowley uithing. "Hey Sammy! Where you at?" riep hij door de bunker heen naar zijn jongere broer. "We need to find a case before I go batshit." mompelde hij en hij pakte Sam's laptop die hij open deed en opzoek ging naar vreemde zaken waar de politie niet uitkwam en wat er supernatural uitzag.

Charlotte zat op haar bed en keek nog eens rond of ze niks vergeten was.
ze was gedwongen om haar huis te verlaten en hulp te gaan zoeken bij wat voor haar normaal was.
haar familie kon haar niet helpen. haar moeder moest n de mannor blijven om de nexus te beschermen en haar tantes,ooms en neefjes en nichtjes waren gevangen genomen of ze waren hun krachten kwijt. waardoor was een raadsel maar degene die de baas was, was sterker dan de bron en ze kon het niet alleen. ze wist via haar vader dat er een krachtige wezen rond liep. ze zuchtte bij het idee dat haar vader nu alleen was en in gevaar.
ze pakte een briefje uit haar zak en pakte haar telefoon.
ze begon het nummer in te tikken wat erop stond. ze had het nummer gekregen van iemand die ze geholpen hadden, degene die haar ook geholpen hadden in het verleden.
ze drukte op bellen en hoopte dat er op genomen werd.
ze hoopte echt dat ze haar konden helpen en dat ze ergens af konden spreken, want dit ging niemand iets aan die niks te maken hadden met boven natuurlijke dingen

Sam Winchester
Sam keek op toen hij de stem van zijn broer hoorde. Hij stond op en liep naar Dean, die bezig was met een boek.''Well what have you done to my brother, that aren't comics.'' Zei hij met een grijns, maar deze vertrok al snel weer. ''I have checked those books..there isn't anything in it about the Mark of Cain.'' Hij hoorde een bekend geluid, die van een mobiel kwam, die op een tafeltje lag. Sam pakte deze op en hield deze aan zijn oor. ''Ja. Met wie spreek ik?'' Hij keek naar Dean. ''Perhaps it's a case..'' Zei hij zacht tegen zijn broer.

Charlotte haalde diep adem toen ze een stem hoorde aan de andere kant van de lijn.
"mijn naam is Charlotte en ik heb jullie hulp dringend nodig alleen kan ik nu niet echt goed praten, is er een plek waar we elkaar kunnen treffen en rustig met z'n drieën kunnen. en ja het is een case" zei ze want ze had het opgevangen wat de man tegen zijn broer had gezegd.
ze hoopte snel met de jongens af te kunnen spreken.
ze keek nog een keer naar binnen, want ze stond al bij de voordeur.
haar moeder stond aan de trap. nog een keer keek ze de vrouw aan die alles voor haar had overgehad en nu moest ze haar achterlaten
ze sloot de deur en liep naar buiten, richting haar auto, nog steeds met de telefoon in haar hand

Dean had zelf ook net de telefoon willen pakken maar Sam was hem voor en hij keek even zuur voor hij zich weer op het boek concentreerde nadat Sam had gezegd dat het misschien wel een case was. "Put it on speaker." zei hij toen maar gezien hij zich nu toch niet meer kon concentreren op het boek wat voor hem lag omdat Sam het blijkbaar al had doorgenomen. Hij zou er later nog wel een keer naar kijken misschien zag hij iets wat Sammy over het hoofd had gezien. Al betwijfelde hij dat. Sam zag nooit iets over het hoofd in boeken. Dean keek naar Sam en pakte toen maar zijn eigen mobiel en stuurde een sms naar Castiël om te vragen of hij misschien nog leads had naar de Mark of Cain. Daarna trok hij maar de telefoon uit Sam zijn handen en zette het op Luidspreker waarna hij hoorde wat de vrouw aan de andere kant van de lijn zei "Waar wil je afspreken?" vroeg hij toen. De vrouw had gezegd dat het dringend was en dat ze liever op een aparte plek wilde afspreken. Al zou het een val zijn, Dean had The Mark of Cain dus hij kon niet dood, en buiten dat hadden ze een heel arsenaal aan wapens en dat soort dingen om henzelf mee te beschermen. "We can be anywhere within 2 days." met de impala. Als het niet aan de andere kant van de States was. Want hij ging absoluut niet nooit never meer in een vliegtuig zitten.

haar mond verliet een zucht van opluchting.
"ergens tussenin? ik weet natuurlijk niet waar jullie nu zijn" zei ze.
ze kon gelukkig rijden waarnaar toe ze wou maar het was misschien handig om ergens tussenin af te spreken.
haar ene hand ging over haar rugzak die ze bij zich had en even voelde ze het boek wat erin zat.
ze plaatste haar mobiel in de handsfree standaard en startte de auto.
ze reed achteruit en keek nog een keertje om. daarna begon ze te rijden, richting het zuiden.
haar gevoel zei dat ze daarna naartoe moest.
ze wachtte netjes op antwoord

Dean wenkte naar Sam dat hij spullen moest gaan pakken omdat ze direct zouden vertrekken. Hij had al weken zitten wachten op een zaak en de Mark of Cain begon hem behoorlijk dwars te zitten. Sam wist het niet maar hij was regelmatig s'nachts weg gegaan om op zoek te gaan naar iets om te vermoorden. Het was echter nooit genoeg voor de Mark en hoe meer hij vermoorde hoe erger de druk van het teken van Cain werd. "There's a little motel at the side of the road just before you reach Louisianna. We'll meet there tonight." zei Dean snel. Hij had geen zin in dat Sam hem op andere gedachten bracht en daarbij moest hij echt wat doen anders zou hij knettergek worden hier binnen. Hij wist dat Sam hem al beter in de gaten hield en zelfs Castiel kwam af en toe eens langs om te kijken hoe het ging maar dat maakte niet uit. Dean wist dat Crowley de antwoorden had die hij nodig had maar Crowley was niet te bereiken, hij dacht toch dat ze wel bereik of op zijn minst Wifi hadden in de hell. Hij wachtte op antwoord van Charlotte om te kijken of ze het ermee eens was en dan zou hij zijn spullen pakken en de wapens eens gaan inventariseren. Hij wist dat er nog genoeg in de Impala lag maar toch, ze zouden waarschijnlijk nog wel wat Ammo nodig hebben.

ze luisterde naar de man en dacht na over hoe lang ze zou rijden naar Louisianna
"dat moet lukken. zie jullie vanavond, by the way. hoe gaan we elkaar herkennen?" vroeg ze
ze moest toch weten hoe ze de jongens moest herkennen anders zat ze te praten met mensen die er niks mee te maken hebben en gingen ze haar raar vinden.
ze reed verder met in haar gedachten haar familie. hopelijk zouden die het redden.
ze deed de radio zachtjes aan en tikte achtjed met haar vingers aan het stuur, op het ritme.
ze wist dat dit de enige manier was om de wereld te redden en ze had er vertrouwen in

Sam
Sam wierp een geërgerde blik richting Dean die opeens het hele gesprek zelf afhandelde. Niet dat dat erg was, hij was blij dat ze eindelijk wat konden doen. Hij verveelde zich de laatste tijd wel, en als hij zich al verveelde, Dean al helemaal. Iets wat Dean sowieso voortdurend zei. ''Are you sure?'' Vroeg hij richting Dean die zomaar de opdracht aannam. Hij wist dat hij Dean moeilijk op andere gedachten kon brengen. ''Let op een zwarte Impala.'' Zei hij vluchtig op de vraag van het meisje. Teveel informatie konden ze niet vrijgeven, ze wisten maar nooit of het een valstrik was of niet.

Dean Winchester

Dean rolde even met zijn ogen door Sammy zijn bezorgde en voorzichtige gedrag en grijnsde "Inderdaad. De Impala valt niet te missen" merkte hij op voor hij zich weer tot Sam richtte en hem een blik toezond "Ik weet het zeker Sam. Dit kan een zaak zijn en die hebben we al een tijd niet gehad. We zijn zo bezig met elke rol en elk boek doorlezen over dit dat we niet eens echt bezig zijn geweest met wat we moeten doen. Je weet wel hunting things, the family business" ze konden moeilijk een jonge vrouw wat hun hulp vroeg niet zomaar laten zitten en al zou het een valstrik zijn dan zouden ze daar ook wel weer mee dealen als het erop aan kwam. Het was inderdaad geen geheim dat de twee broers genoeg vijanden hadden. Sam zou Crowley verdenken maar Dean wist dat Crowley hen nog nodig had. Castiel had ook al weken niet veel van zich laten horen en Charlie was uit het hele hunter gebeuren gestapt en richtte zich nu op haar LARP en nerd carrière. Niet dat Dean charlie erin wilde betrekken dus dat scheelde. Hij moest iets doen anders zou hij gek worden. Hij had zonder dat Sam het wist elk monster in een 20km straal rond de bunker vermoord en dus moesten ze het nu maar verder gaan zoeken.

Charlotte Halliwell

"prima, ik zit in een rode pickup truck. ook zeker niet te missen" zei ze en keek even waar ze was.
"oke, zie jullie later, alvast bedankt" en ze hing op.
ze zette haar radio aan en begon keihard mee te zingen. iets was ze altijd deed in haar auto.
na bijna 5 uur gereden te hebben kwam ze bij het hotelletje aan wat de man zei. het was inderdaad makkelijk te vinden. ze keek rond en zag nog niemand. dus pakte ze een boek uit haar tas en begon te lezen, in de hoop dat de mannen er snel waren

Sam Winchester
''Okay. You are right, never thought I would say that. Let's go.'' Hij pakte zijn jas en deed deze aan. Aan deze bunker was niks te klagen, maar frisse lucht zou ook goed zijn. Het was geen plek om als thuis te noemen, maar een plaats om te werken in Lebanon Kansas.. Het was alleen wel moeilijk in het begin, hij had nooit herinneringen van thuis en toen hij een thuis wilde creeren met Jessica bijvoorbeeld, liep het niet echt goed af. Hij had nooit het thuis wat Dean had met hun ouders. Zijn kamer zag er kaal uit en overal stonden boeken, maar voor de rest had hij wel een grote tv en een dvd-speler. Sam liep al richting de uitgang, waar hij wachtte op Dean. Hoe eerder ze deze zaak afgehandeld hadden, hoe beter. Hij hoopte alleen dat het geen valstrik was.

Charlotte Halliwell

Charlotte kreeg het koud namater het donker werd en ze was nu al weer een paar uurtjes onderweg.
na een lange rit zag ze het bordje Louisianna. en vlak daarvoor zag ze het kleine motel.
ze haalde wat spullen uit haar truck en ging in de laadbak zitten. ze had haar armen over elkaar gekruisd en zat te wachten op de mannen.
ze had geen idee, wat ze kon verwachten, maar ze had een voorgevoel dat dit iets waard kon zijn.
ze beet op haar lip als ze aan iedereen van haar familie dacht. hopelijk waren zij in orde

Dean Winchester

Dean was overeind geveerd toen Sam hem gelijk gaf en keek hem met een besmuikte grijns aan "Ik heb altijd gelijk." merkte hij droogjes op. Het was niet bepaald een geheim dat hij en Sam de beste hunters werden genoemd en dat de meeste enge supernatural wezentjes van hen had gehoord en uit hun buurt bleven. Meestal dan. Dean pakte wat spullen uit zijn kamer die wel homy was ingericht in tegenstelling tot die van Sam, hij had een extra tas met wapens en munitie ingepakt, er lag natuurlijk ook nog genoeg in de Impala maar goed dat maakte niet uit. Dean liep naar Sam die al op hem stond te wachten "Let's go." zei hij en hij liep naar buiten naar waar de Impala geparkeerd stond. Hij gooide zijn tas in de achterbak en de tas met de wapens en ging aan de bestuurderskant zitten om vervolgens het sleutel in het contact te steken en de motor kwam brullend tot leven. Vervolgens zette hij de radio aan en ACDC kwam uit de speakers Back in Black galmde door de auto en Dean keek naar Sam "Schiet op Sammy." riep hij nog naar zijn broertje.

Sam Winchester
Sam negeerde de opmerking van Dean maar en liep achter hem aan naar buiten toe, richting de Impala, waar hij instapte. ''What do you think that the case is?'' Hij dacht aan veel wezens die ze al hadden gezien, en verslagen, maar de vrouw had niks gezegd over een wezen, of wat er aan de hand was. Misschien dat er iemand bezeten was, wat interessant zou zien, maar niks nieuws. Hij en Dean zouden er waarschijnlijk snel klaar mee zijn, hoe sneller hoe beter. Al was er een ding wat hij hoopte dat het niet zou zijn; een clown. Hij verafschuwde clowns, hij was er doodsbang voor. Maar hoe groot was de kans dat het daadwerkelijk om een clown ging, als er nog andere wezens bestonden?

Dean haalde zijn schouders op terwijl hij reed "Don't know, Don't care as long as we can kill something I'm happy. It's been too long." hij refereerde natuurlijk naar The Mark of Cain die hem pushte om iets/iemand te vermoorden. De drang was steeds erger geworden en hoewel hij elke keer er s'nachts op uit ging zonder dat Sammy het wist om dingen af te maken zoals Genies en Vampiers was het niet minder geworden en had hij nog steeds de neiging meer af te maken. Hij vroeg zich af of het was omdat hij juist dingen afmaakte dat de drang erger werd, hoe meer hij doodde hoe meer hij nodig had om te doden voor The Mark tevreden zou zijn. Maar wat afleiding van een zaak zou ook helpen, hij was erachter gekomen dat zolang hij bezig was met iets zoals een zaak dan viel die drang wel mee. Misschien moest hij toch Crowley maar binnenkort weer bellen, misschien had Crowley meer informatie over de Mark. Castiel had al een tijdje niets meer van zich laten horen en die was woest op hem omdat hij Cain zijn teken had laten geven aan Dean.
Dean reed verder, ACDC kwam uit de speakers en hij dacht na. Onderweg stopte ze even voor eten, Dean had zoals altijd een dubbele cheeseburger met patat en een shake of bier en Sam deed gezond. Ze reden door tot ze bij het motel aankwamen waar ze hadden afgesproken en Dean zag al een truck staan "Ze is er al." merkte hij op aan Sam en hij parkeerde de Impala naast de truck en stapte uit. Zijn pistool zat in zijn broek en hij had een mes tussen zijn riem gedaan zodat hij standaard bewapend was.

Charlotte zat nog te diep in het boek toen ze muziek hoorde en ze keek op van waar het vandaan kwam. ze zag dat de muziek uit een impala kwam. ze legde haar boek ondertussen in haar tas, waar het veilig was. ze had het namelijk beschermt met een spreuk. ze liep toen weer rustig naar de impala, net bij haar eigen truck. ze bekeek de mannen rustig maar niet dat het echt opviel. ze merkte al gelijk dat de man die als eerste uitstapte een pistool in zijn broek had en een mes bij zijn riem. ze hoopte dat hij die niet hoefde te gebruiken. de andere man, trok haar aandacht. hij was best knap en ze wist niet echt raad met deze gedachte, dus besloot ze die even van haar af te schudden. ze besloot hun te gemoed te komen.
"fijn dat jullie konden komen. Ik ben Charlotte" zei ze. het was wel zo fijn als ze ook hun namen wist.
ze hoopte dat ze rustig konden praten en dat niemand hun zouden storen.

''She is quick.'' Zei hij alleen maar toen hij uitstapte en achter Dean liep. De vrouw leek hen op te merken en kwam naar her hen toe. ''Nou, dat is onze taak.'' Zei hij luchtig toen de vrouw zichzelf voorstelde. ''Mijn naam is Sam en dit is mijn broer Dean.'' Hij keek naar het motel. ''Misschien is het beter als we naar binnen gaan, een kamer nemen en dan daar ongestoord verder praten. Ik vertrouw het hier niet echt.'' Zei hij en keek rond. Ze konden altijd gevolgd worden, per slot van rekening waren ze niet echt geliefd bij bepaalde mensen of bepaalde wezens, dus hij wilde liever het zekere voor het onzekere nemen.

Dean Winchester

Dean knikte naar de jonge vrouw die zich als Charlotte voorstelde en hij keek een beetje nonchelant in het rond. Sammy maakte zich zorgen voor hen beiden dus was het goed als hij zich niet zo druk maakte. Dean deed de impala op slot (serieus doet hij die auto OOIT op slot in de serie?) "Laten we gaan." Hoewel Dean behoorlijk onrustig was en op het moment niet graag stil wilde zitten was het inderdaad beter als ze een kamer namen en even rustig gingen praten. Ze moesten natuurlijk wel ongeveer weten waar ze in terecht kwamen voor ze ook daadwerkelijk zouden besluiten doe Charlotte te helpen. Iets in hem zei dat er iets anders was aan deze jonge vrouw, misschien was het the Mark of Cain die hem waarschuwingen toefluisterde misschien was het zijn jarenlange ervaring als hunter maar ergens zat er iets niet lekker. Voor nu liet Dean het los al bleef hij wel op zijn hoede "If you get our stuff then I'll go get us a room. Meet you in the lobby." Zei Dean voor hij naar binnen bij het motel liep om een kamer te regelen. Zo te zien was dit een van de betere motels die ze hadden uitgezocht, hij en Sam hadden veel verschillende motels gezien, super luxe motels met yaccuzi's en sauna's in de kamers maar ook motels die bijna van ellende uit elkaar vielen, of waar het er letterlijk spookte. Hij kreeg de sleutel van het vrouwtje achter de balie die hem wantrouwig aankeek maar dat was hij ook wel gewend. Dst gebeurde wel vaker als je nepnamen opgaf.

Charlotte keek even naar Sam "weet wat je bedoelt. binnen is het veiliger en kunnen we ongestoord praten" zei ze en hoorde wat Dean vertelde en ze knikte. "yes, see you gus in a bite" ze liep naar de truck en pakte haar spullen eruit. ze deed de truck op slot en liep naar binnen.
eenmaal binnen keek ze even rond en het was een nette motel waar al niet te veel mensen waren.
maar ergens kreeg ze het gevoel dat er iets niet pluis was. ze liep naar de balie en vroeg onder een valse naam om een kamer. ze vertrouwde de vrouw achter de balie niet helemaal, maar waarom kon ze niet plaatsen. ze ging naar haar kamer en zette haar tassen op bed en ging er even zitten, ze dacht na over alles wat ze de jongens kon zeggen en toen moest ze aan thuis denken. ze veegde snel haar tranen weg en pakte uit een van haar tassen de boeken en spullen die ze nodig had en ritsen daarna de tassen weer dicht. ze deed de kamer op slot en liep naar de lobby. ze ging zitten en wachtte netjes op de jongens tot die kwamen

Sam
Sam knikte even naar Dean, waarna hij naar de Impala liep, de spullen van hem en Dean pakte, en toen het motel weer inliep, waar hij Dean in de lobby opmerkte. ''Do you think we can trust her?'' Vroeg Sam voorzichtig toen hij Charlotte niet meer zag. ''There is something strange about her.'' Hij wist alleen niet wat. Misschien was het ook, omdat ze al lang niet meer onder de mensen waren, laat staan een case hadden, dat hij misschien wel wilde zien dat er iets mis was. ''What are our names btw? Just in case..'' Hij glimlachte even naar de vrouw die wantrouwig langs hen liep, en stak even een hand op ter begroeting. Het was hen vaak gelukt gewoon niet betrapt te worden, iets waar hij en Dean een kei in waren geworden, maar ze hadden ook wel momenten gehad waar ze in de problemen raakten, maar meestal raakten ze ook wel snel uit de problemen.

Dean had een kamer voor hem en Sam geregeld, de vrouw achter de balie die hem nog wantrouwig had aangekeken vroeg hem nog of hij twee aparte bedden wilde of een twee persoonsbed. Die vraag kregen ze zo vaak dat Dean enkel maar zijn neppe fbi badge liet zien en de vrouw had niet verder gevraagd. Sam was bij hem komen staan en hij nam zijn tas over van zijn broertje "I don't know, but that's a problem for later right now I want a beer and some food and I want to figure out what she has to say and why it feels like there's something off about her...but first the beer and the food." Zei hij alsof eten een hogere prioriteit had dan uit zien te vinden wat er mis was met deze meid. Dean zag Charlotte al zitten en wilde naar haar toe lopen toen Sam vroeg wat hun namen tijdens deze case waren en hij gaf hem snel zijn nep badge en ID "Agent Wilbert" zei hij tegen Sam "I am agent Butch for this case...huh never used this one before." Hij liep toen naar Charlotte "alright let's go." Hij draaid zich om en liep richting hun kamer die Dean zojuist had geregeld en bij Castiel ze hadden twee aparte bedden. Dean zette zijn spullen op een van de bedden neer en plofte toen op een stoel. Sammy's werk was om zijn laptop te pakken en dan zouden ze gaan beginnen met hun research maar dat betekende niet dat Dean niet al vragen kon stellen "okay let's cut right through the bullshit, you're either not entirely human or something else is up and I want to know what before we even start on thinking about helping you." Zei Dean meteen met de deur in huis vallend en hij had het speciale mes waarmee je demons direct vermoorde in plaats van ze enkel uit lichamen van slachtoffers drijven. Hij keek Charlotte strak aan en hij baalde op het moment even dat Crowley the first blade van hem had afgepakt voor Dean's en Crowleys eigen veiligheid.

Charlotte zag de mannen al aankomen en stond op haar rugtas sloeg ze om haar schouder
. ze hoorde hun mompelen over namen maar zei er niks van.
"alright let's go." zei Dean en ze besloot hun maar te volgen. ze kwamen aan bij een kamer. blijkbaar was het hun kamer.
ze zette haar rugtas neer en Dean begon toen te praten. ze merkte dat ze zelf een beetje geïrriteerd werd toen Dean haar meer dwong te vertellen wat ze was en vooral op de toon van hoe hij het zei.
ze liep naar hem toe en zag gelijk het mes en ging er met haar ogen even naar toe en keek daarna Dean strak aan. "Luister, ik denk dat je dat ding niet nodig gaat hebben. ik sta verdorie aan jullie kant. en ja, ik ben niet helemaal mens oké, of hoe je het wilt noemen.
Ik ben half heks, half whitelighter, als je tenminste weet wat een whitelighter is. ik kom uit een heel erge machtige familie van heksen en ik zou nu niet hier staan, als wij het niet zelf af konden ja,.  denk je dat ik het leuk vind om hulp te moeten vragen en alles achter te moeten laten? nou nee. ik ben al te veel verloren met deze zaak, en ik heb jullie hulp eht nodig, want jullie zijn ook de sjaak. ze willen ons alle drie hebben, dus of je wilt of niet, we hebben elkaar nodig. desnoods zal ik het je bewijzen dat ik aan de goede kant sta. Genoeg info voor nu over mij denk ik zo. nog meer vragen?" zei ze iets meer gekalmeerd en ging weer zitten op het andere bed dat vrij was

''Agent Wilbert?'' Herhaalde Sam en keek met een opgetrokken wenkbrauw. Dat klonk als iemand die vroeger gepest was op school. ''Why do you always get the cool names?'' Sam volgde Dean, die direct Charlotte het vuur tegen de schenen legde, hij gaf hem geen ongelijk. Ze waren getrainde hunters, dus ze wisten heus wel het verschil tussen een mens en een wezen. Hij zou echter wel ingrijpen als Dean te ver zou gaan, maar tot nu toe, ging het allemaal zoals gewoonlijk. ''Het is makkelijk gezegd dat je aan onze kant staat. Je wilt niet weten hoeveel wezens dat geprobeerd hebben.'' Vooral demons. Hij begon bijna schamper te lachen. ''natuurlijk weten wij wat een whitelighter is, en ons maakt het niet uit hoe machtig je familie is of wat dan ook.'' Hij werd echter een stuk minder bitchy toen hij hoorde dat ze het wilde bewijzen. ''Bewijs het maar.'' Hij wilde geen risico's nemen. ''Gewoon om zeker te zijn.''