Bleed Forever

Ooit gedacht dat er muziekale leerlingen waren op Zweinstein? Nee? Nou in deze rpg dus wel.
Harry bestaat niet, die is samen met zijn ouders Lily en James vermoord door Voldemort - tragisch.
Voldemort is dus nog steeds op vrije voeten en krijgt steeds meer macht en volgelingen en de Orde van de Feniks is zwaar in de minderheid. Met de dreiging van Voldemort in de lucht, is er echter een groepje leerlingen op Zweinstein die zoveel mogelijk proberen de donkere tijden buiten de deur te houden. Met de beschermende spreuken van Perkamentus komt Voldemort toch niet op het schoolterrein...toch?

Deze groep leerlingen beginnen een band genaamd ; Bleed Forever.
De band bestaat uit : Luthien Sneep , de dochter van jawel Severus Sneep en zijn vrouw Christina Zwarts-Sneep.
Christina is de halfzus van Sirius Zwarts en al jaren getrouwd met Severus op wie ze verliefd werd tijdens hun schooltijd. Luthien is hun 17 jarige dochter. Luthien is de leadzangeres van de band.
Dane Lupos, de oudste zoon van Remus Lupos en Melian Sneep. Melian is het jongere zusje van Severus die op slag verliefd werd op Remus toen ze hem ontmoette. Dane speelt gitaar en zingt ook in de band en is samen met Luthien degene die hen bij elkaar houd en voor optredens zorgt.
Kyle Lupos, Kyle is het tweede kind van Remus en Melian. Kyle speelt gitaar en kan ook zingen, daarbij is hij ook de songwriter voor de band en zorgt hij dat ieder lid van de band genoeg te doen heeft.
Amber Lupos, de jongste en ook enigste dochter van Remus en Melian. Amber speelt op de keyboard.
Anna Kragge (Kragge ja) speelt de viool.
En Chanelle Cooper een jonge uitbundige Ravenklauwer is achtergrond zangeres.

De band maakt genoeg mee, hebben redelijk wat vrienden maar zijn ook bereid zich in de strijd te gooien als die losbarst.
Je kan hier je eigen rol kiezen & maken. Natuurlijk kan je ook iemand nemen als Hermelien en Ron.
Er is drama, liefde, muziek alles wat er in het echte leven ook is alleen hangt er een donkere wolk boven Zweinstein en de kans dat Voldemort binnen komt vallen wordt groter naarmate hij sterker wordt en meer volgelingen krijgt. Perkamentus is misschien machtig maar is hij machtig genoeg om de meest duistere tovenaar allertijden die een heel leger heeft verzameld buiten de deur te houden en zijn leerlingen te beschermen?

Regels :
We schrijven in Verhaal vorm dus niet in de 'ik' vorm.
verder houden we de gewone regels aan van RPG.
Mocht je vragen hebben kan je mij altijd pb'en.
Je mag zoveel rollen als je wilt probeer wel verschillende afdelingen.

wil je een rol? Stuur mij een pb met de naam, leeftijd, het karakter, de afdeling en verdere info die je ook in een karakterkaart zou zetten en dan keur ik hem goed (of niet muahah)


Overig:


Veel plezier & Bij vragen aarzel niet me een pb te sturen ik bijt niet (meestal dan)

x. Heavenly

JULLIE KUNNEN MIJ NOOIT VERBANNEN HAHAHA

Kyle Lupos

Kyle keek op naar het kasteel voor hem. Zijn 6e jaar op Zweinstein hogeschool voor Hekserij en Hocus pocus begon en hij kon niet zeggen dat hij er tegenop zag om terug te gaan naar school. Niet dat de vakanties niet leuk waren of iets, op stap met zijn ouders en al die dingen maar gezien dit jaar zijn ouders meer bezig waren voor de Orde van de Feniks dan met hun weg gaan was hij blij dat ze weer op school waren. Nu Voldemort openlijk de strijd was aangegaan met het ministerie liep iedereen op zijn tenen en was iedereen gestresst (iedereen behalve Sirius die van alles een grote grap maakt). Kyle eek op naar zijn vader die met een strak gezicht naar het kasteel keek. Remus was toe aan school en het klonk misschien raar maar op zweinstein had je tenminste nog zekerheid dat je niet elk moment Voldemort voor je neus kon hebben of een horde dooddoeners. Iets wat je buiten het schoolterrein niet had. Kyle keek even om zich heen om te checken of zijn broer, moeder en zusje ook al waren gearriveerd, of misschien zijn nicht Luthien en haar ouders. Maar het was nog verlaten op het schoolterrein. Anderling kwam al naar buiten gelopen, er al even streng uitziend als altijd met haar haar strak in een knot en haar bril op. Haar lippen waren weer samengeperst tot een dunne streep wat aangaf dat ze of boos was of zich niet op haar gemak voelde. Maar zodra Kyle en Remus door de beschermende spreuken van het kasteel waren gekomen verzachtte haar blik en was het duidelijk dat zij in elk geval veilig waren. Dit schooljaar zou Kyle er alles aan doen om het naar zijn zin te hebben en even niet te denken aan de gestoorde duistere tovenaar die de hele wereld wilde onderwerpen.

-Hermelien griffel-

hermelien keek naar het kasteel wat afstak tegen de lucht. ze was blij dat ze na de vakantie eindelijk terug kon naar zweinstein! niet dat ze het niet leuk vond bij haar (dreuzel) ouders maar ze weet ook dat ze op zweinstein veiliger is dan buiten school. Buiten dat kijkt ze natuurlijk uit naar alle lessen! Welke leraar zou ze dit jaar hebben voor verweer? en toverdranken? ze loopt het terrein op en ziet daar anderling staan, daar tegenover ziet ze remus staan.. ze herkent hem wel. Wie er naast staat weet ze niet, ze herkent zijn gezicht wel maar zijn naam..geen idee. ze besluit naar hun toe te lopen. "Hoi meneer!' zegt ze tegen Remus en daarna richt ze zich tot de jongen die ernaast staat. 'hoi, ik ben hermelien.. wat was jou naam? ''
ze hoopte maar dat hij een beetje aardig was, want ze was van plan dit jaar te genieten van alle lessen en nieuwe vrienden te maken.

Christina Zwarts-Sneep
Christina was al samen met haar echtgenoot bij de kekers, ze was druk bezig met haar spullen uit te pakken. Ze had geen flauw idee waar haar dochter gebleven was. Christina gokte dat ze naar de toren van Griffoendorn was gegaan om haar spullen uit te pakken. Ze glimlachte naar Severus. Christina was niet blij terug te zijn op Zweinstein, het zou betekenen dat ze haar man nog minder zou zien. Thuis was hij al ongelooflijk druk geweest met het spioneren bij Voldemort, en samen waren ze druk met de orde van de feniks. Nu hij weer moest les geven zou het alleen maar nog drukker voor hem zijn. "Ik vrees dat je dit schooljaar je leerlingen iets minder straf moet geven Severus. Anders zie ik je nog minder!"grapte ze naar haar man, maar er klonk ook een droeve ondertoon in haar stem. Ze was doodsbang dat Severus iets zou gebeuren als hij aan het spioneren was.

Severus Sneep

Severus was bezig geweest met het voorbereiden van de eerste les morgen terwijl Christina alles aan het uitpakken was. Hij keek op toen ze ineens haar mond open trok en glimlachte flauw. "Je weet dat ik dat niet kan maken. Dalijk gaan de leerlingen me nog aardig vinden." zei hij gemaakt bezorgd. Niet dat hij bang was dat de leerlingen hem aardig gingen vinden. Hij had een indruk achtergelaten die geen enkele leerling op Zweinstein ooit zou vergeten. De leraar waar iedereen bang voor was, zelfs zijn eigen afdeling. Severus legde het perkament waar hij op aan het schrijven was opzij en keek naar Chris met een lichte frons in zijn voorhoofd "Maak je niet druk Chris. Hier op Zweinstein kan weinig gebeuren en de Heer van het Duister vertrouwd me genoeg om me niet ineens spontaan om te willen leggen. Maak je niet zoveel zorgen daar krijg je rimpels van." dit keer was hij degene die grapte. Hij vond het niet erg om op Zweinstein te zijn. Thuis was het rustiger geweest natuurlijk maar hij had ook veel vaker naar Voldemort gemoeten omdat Voldemort nu wist dat hij niet op Zweinstein was en niet de ogen van Perkamentus in zijn achterhoofd geboord kreeg.

Luthien Sneep
Luthien was al lang klaar met het uitpakken van haar spullen. Ze was blij om terug te zijn op Zweinstein. Al vond ze het ook wel moeilijk. Haar vader was hier echt heel anders dan dat hij thuis was en daar werd ze niet altijd even blij van. Ze keek wat er veder nog te beleven viel. Al snel zag ze haar neefje, en een meisje uit haar klas: Hermelien Griffel. Ze wist natuurlijk wie het was. Hermelien was de slimste van haar klas en tot ergernis van haar vader, die Hermelien er maar al te vaak op wees dat ze een irritante betweter was. "Heey Kyle! Hello Hermelien!" begroeten ze de twee vrolijk. Ze streek een pluk raven zwarte haar voor haar ogen weg. Ze had precies de haarkleur van haar vader en zijn ogen, voor de rest leek ze op haar moeder.

Kyle Lupos

Kyle keek om toen Hermelien naar hem toe kwam gelopen. Iedereen kende haar, het slimste meisje van de school zo ongeveer. Zijn vader was altijd erg positief over haar. Remus begroette Hermelien vrolijk "Hallo Hermelien, dit is Kyle een van mijn zoons. Vreemd dat jullie elkaar nog niet hebben gesproken" Remus glimlachte vaag en Kyle grijnsde "Ik ben een beetje druk met andere dingen dan socializen met oudere jaars pap." zei Kyle droogjes. Remus schudde zijn hoofd en richtte zich weer tot Hermelien "Leuke vakantie gehad?" vroeg Remus aan haar. Kyle keek om toen hij de stem van Luthien hoorde en hij grijnsde "Look at what the cat dragged in." zei hij vrolijk "Hee Luth." hij had Luthien weinig gezien deze vakantie. Niet alleen omdat ze het allemaal erg druk hadden maar ook omdat hun ouders liever hadden dat ze thuis bleven en niet naar elkaar zouden reizen om te gaan chillen. Kyle vond dat het allemaal erg overdreven was maar hij snapte het ook ergens wel. Dane had er meer moeite mee gehad dan hij zelf.

"OH! Dus je wilt zeggen dat ik rimpels heb!" zei ze nep beledigt, ze wist ook wel dat hij het niet zo bedoelde. "Je vind me oud!"zei ze, en ze deed net alsof ze zou gaan huilen, wat natuurlijk niet het geval was. Haar man kende haar ook goed genoeg omdat te weten. Over dat Voldemort hem niet zomaar om zou leggen keek ze hem met samengeknepen ogen aan. "Hm-hm"zei ze sarcastisch. "Het zal niet de eerste keer zijn dat hij opeens compleet van gedachte veranderd Severus."zei ze toen. Ze ging achter hem staan en drukte even een kus op zijn slaap. "Naar wie schrijf je?"Vroeg ze toen nieuwsgierig. "Je geheime minnares?"grapte ze. Toen kreeg ze een evil grijns op haar gezicht. "Oh nee, natuurlijk niet! Je minaar!"plaagde ze hem, alsof dit inderdaad het geval was.

Ik keek van de professor naar de jongen en schud mijn hoofd, hoe kon ik zijn naam nou vergeten. Ik glimlach ' sorry dat ik je naam vergat en' ik richt mw tot remus ' ik had een goede vakantie danku, en u?' ikkeek naar het meisje dat aankwam lopem, ikkende haar vaag van gezicht, ze zit ook in griffoendor. Ik zwaai naar haar. 'hoi! Fijne vakantie gehad?' vroeg ik aan niemand in het bijzonder. Zelf had ze veel gelezen en geleerd in haar vakantie, i. De hoop de kennis ooit te kunnen gebruiken

Luthien Sneep
"Ja top, ben twee weken met mams en paps naar Roemenië geweest, er liep daar een of andere roodharige hunk rond"zei ze toen Grinnikend . "Waar papa me angstvallig bij weg hield." lachten ze veder. "We zijn daar voornamelijk bij de draken geweest. Wat natuurlijk geweldig was!"begon ze vrolijk tegen haar neefje, maar ook tegen Hermelien. Ze keek weer naar Hermelien en kwam tot de conclusie dat ze niet wist wie zij was. Wat haar verbaasden. Als dochter van Severus Sneep was je toch meestal wel het middelpunt van roddels. "Ik ben Luthien Sneep trouwens."zei ze toen droogjes, ze sliep op dezelfde zaal als Hermelien, zat in Griffoendorn en het zelfde jaar, maar toch stelde ze zich maar even voor. "Jij ook een fijne vakantie gehad?" vroeg ze vriendelijk aan Hermelien.

-hermelien griffel-

hermelien keek het meisje aan, Luthien, dat wist ze wel hoe kon ze die naam nou vergeten
ze kijkt de groep rond en herhaalt in haar hoofd de namen bij het gezicht tot ze plots de vraag hoort hoe haar vakantie was. "mijn vakantie? ja leuk! Veel gelezen en schoolboeken doorgelezen en geprobeert niet te veel na te denken over al het gevaar..." ze schudde haar hoofd, ze had het haar ouders maar niet verteld, die zouden zich anders teveel zorgen maken. "zijn wij de enige die al op school zijn? en hebben jullie al zin in de lessen?? ik kan niet wachten!" ze kijk de kring weer rond om te zien wie er zou reageren als ze haar maag hoor knorren.

Severus Sneep

Severus had een doodserieus gezicht en keek Christina aan "Nog even en je krijgt ook kraaienpootjes Chris, serieus. Al die zorgen maken je oud. Dalijk lijk je nog op Perkamentus." hij rilde even en onderdrukte de neiging om te grijnzen. Hij rolde vervolgens z'n ogen "De heer van het duister vermoord me niet ik ben veel te waardevol met mijn informatie over de orde en Perkamentus." hij snoof even luid toen Chris begon over een minnares & minnaar "Tuurlijk, ik heb er meerdere. Dat weet je niet maar ik ben waanzinnig populair" het sarcasme droop van zijn stem af en hij keek Chris droogjes aan "Nee Perkamentus is pas morgen middag op school. Anderling doet vanavond de toespraak. Albus zei iets over Orde en ministerie zaken hij liet niet veel los. Ik geef hem verslag van de laatste meeting bij De heer van het Duister." vertelde hij toen wel serieus. Het was een chaos van jewelste geweest. Voldemort wilde meer spionnen op zweinstein het probleem was alleen dan moest je leerlingen gaan manipuleren en bedreigen en leerlingen waren makkelijk te kraken door Orde leden dus er was drama. "Voldemort is ook van plan het ministerie binnenkort weer aan te vallen. Hij breek het ministerie stukje bij beetje af tot ze in een keer door kunnen naar de minister en de boel kunnen overnemen. Het zal in elk geval niet lang meer duren."

Kyle Lupos

Kyle keek van Luthien naar Hermelien en volgde hun gesprek maar half "Onze vakantie was een beetje standaard." Remus was met Anderling in gesprek ondertussen "Pa was veel weg voor de Orde en als pa weg is is ma een stresskip zonder kop net een op hol geslagen hippogrief dus wij hebben weinig gedaan." vertelde hij droogjes. "We zijn vroeg deze keer. Pa wilde zo snel mogelijk naar Zweinstein. Ma , Dane en Amber kunnen elk moment aankomen .. of ze zijn er al geen idee pa en ik hebben er niet op gelet hij wilde gewoon naar Zweinstein. Zei iets over dat hij Anderling en Perkamentus dringend moest spreken. Hij wil natuurlijk niets loslaten." Kyle rolde met zijn ogen en keek naar zijn vader die hem met opgetrokken wenkbrauw aankeek oops. Hij had hem dus gehoord. Remus met z'n vervloekte scherpe wolfgehoor... bloedirritant af en toe. Kyle keek toen maar weer naar Hermelien en Luthien "Zullen we naar binnen gaan? Ik neem aan dat de rest zometeen wel aankomt en ik heb honger."

- Hermelien griffel-

Ze kijkt Kyle aan en lacht "ik heb ook honger, dus voor mij is het goed om naar binnen te gaan"
ze loopt richting de grote zaal terwijl ik nadenk over wat er allemaal gaat gebeuren dit jaar. ze richt zich tot Kyle 'dus..jij weet dingen over de orde? vanwege je vader enzo... maar maak je er zelf ook deel van uit?" ze bekijkt hem eens goed, hij zou het waarschijnlijk wel goed doen in de orde. ze denkt dan na over zichzelf, zou zij goed genoeg zijn om ooit in de orde te kunnen? ze is wel slim..en goed op school.. maar zou ze sterk genoeg zijn als haar, en andere levens, in gevaar zijn
ze is zo in gedachten verzonken dat ze bijna niet hoort wat Kyle antwoord

Kyle Lupos

Kyle keek even naar Luthien "Ga je ook mee vakantieganger?" vroeg hij aan haar voor hij met Hermelien richting de grote zaal liep. "Ik weet het een en ander maar niet veel. Mijn ouders weigeren erg veel informatie los te laten over de dingen die ze doen maar dat betekend niet dat we niet het een en ander meekrijgen. Buiten dat is Sirius , de beste vriend van mijn vader, nogal een flapuit dus af en toe zegt hij iets wat wij eigenlijk niet mogen horen." Kyle grijnsde even droogjes. Sirius had hen bijvoorbeeld per ongeluk laten weten dat Voldemort steeds meer en meer bezig was het ministerie uit elkaar te trekken en dat hij erin slaagde dus dat het niet lang ging duren voor het ministerie van hem was en dan zou Zweinstein alleen nog maar worden beschermd door de spreuken van Perkamentus. "Ik ben zelf dus geen deel van de Orde. Nog niet in elk geval. Gezien ik nog minderjarig ben. Mijn broer wilt ook bij de orde hij is 17 maar zit nog op school dus mijn ouders zijn daar ook niet enthousiast over." Kyle zuchtte even, hij Dane en Luthien zouden kunnen helpen ze waren slim genoeg en goed in een duel dankzij de extra lessen van Remus en Severus. Buiten dat waren zij waarschijnlijk wat verder in verweer tegen de zwarte kunsten en de zwarte kunsten zelf dankzij hun familie, dan de rest van de school. Kyle plofte neer aan de tafel van Griffoendor en hoorde zijn maag knorren. Het was etenstijd maar natuurlijk moesten ze nog even wachten.

-hermelien griffel

ze laat zich naast kyle aan de griffoendor tafel zitten en wacht op het eten. "ik snap dat je bij de orde wilt! denk je dat ik er ook(ooit) bij kan? " ze durft hem niet aan te kijken, bang dat hij haar gewoon uitlacht. "ik bedoel.. ik ben misschien niet zo goed als jij en je familie in duelleren enzo, maar ik doe er wel erg mijn best voor" ze kijkt naar hem en denkt dan aan iets "zou jij, of iemand uit je familie, me anders niet wat kunnen helpen? door te oefenen als we even vrij hebben enzo?" ze bedenkt zich dat hij daar waarschijnlijk helemaal geen zin/tijd voor heeft maar ze wilde dit zo graag dat ze het gewoon vroeg, nee heb je en ja kun je krijgen, toch?

Off: Heb je toevallig de karakterkaarten al bekeken?

Kyle Lupos

Kyle keek Hermelien even verbaasd aan "Waarom zou je niet bij de Orde kunnen? Je hoeft niet goed te zijn in dueleren om bij de Orde te kunnen. Je bent waanzinnig slim. Mijn Pa noemt je de slimste heks van jou leeftijd ofwel je bent gewoon de slimste van de school. Perkamentus zou wel erg dom zijn om je niet in de Orde op te nemen." zei hij meteen met een glimlach "Over Dueleren gesproken als je wilt leren hoe je beter word kan je het altijd aan mijn pa vragen. Hij geeft wel vaker bijles. & anders wil ik je best wel helpen hoor geen probleem. Ik denk dat Luthien het ook niet zo erg vind om af en toe bij te springen." Hermelien was intelligenter dan hem waarschijnlijk. Hij had gewoon het geluk dat zijn familie zo bezig was met verweer tegen de zwarte kunsten en dat ze al jaren in de Orde zaten. Buiten dat was zijn vader zo ongeveer de felste anti voldemort strijder die er was doordat Voldemort zijn beste vriend toendertijd , James, had vermoord samen met zijn vrouw en hun zoontje. Dat goldt ook voor Christina en Melian die hun beste vriendin die nacht waren verloren. Kyle's maag knorde weer, wanneer kwam de rest nou eens hij had honger!

Christina

Het zat Christina nog altijd niet lekker. Maar heey wat wilde je dan ook als je man een spion was bij de heer Voldemort dat zou niemand lekker zitten. "ik hou van je."zei ze tegen haar man, ze was zich er bewust van dat ze het de laatste tijd wel erg vaak zei, maar ze wisten niet wanneer er wat zou gebeuren. Christina was bijna een net zo favoriet doelwit van Voldemort als Perkamentus zelf en als er wat zou gebeuren met één van hun wilde Christina zeker weten dat haar gezin wist dat ze van ze hield. "We moeten zo maar eens naar de grote zaal."Zei ze toen tegen haar man, ze hield ontzettend veel van hem. Dat had ze al gedaan vanaf haar 5e schooljaar, helaas was hij toen verliefd geweest op Lily. Gelukkig toen ze 17 waren veranderde dat.

Luthien

Luthien was even in gedachten verzonken geweest over de jongen met rood haar op vakantie, aka Charlie Wemel. Vervolgens luisterde ze naar het gesprek. "Trouwens je gelooft het nooit, me moeder wilde me van de zomer toelaten tot de orde...maar papa wilde het niet! Ik had verwacht dat die twee dat andersom zouden besluiten!"lachten ze, meestal mocht ze dingen van haar moeder niet. "Mam denkt dat ik er klaar voor ben, pap denkt dat ik vermoord word."zei ze toen zuchtent. "het vertrouwen is weer reuze." zei ze zogenaamd diep teleurgesteld tegen haar neefje en Hermelien. "Ja, natuurlijk willen we je helpen met duelleren!" zei ze toen vrolijk. Ze liep met hun mee.

Severus Sneep

Severus zijn blik verzachtte, hij had al regelmatig gehoord dat ze van hem hield maar hij snapte waarom ze het bleef herhalen. Het was niet zo dat je nu lekker buiten een wandeling kon gaan maken samen of iets zonder het risico vermoord te worden of dat er ineens een dementor voor je neus zweefde die je maar al te graag een kusje wilde geven. Voldemort had uiteraard geen last van de aanwezigheid van de meest walgelijke wezens op de wereld maar hij had dan ook geen greintje geluk in zijn reet zitten dusja wat wil je dan? "Ik weet het Chris. en ik hou ook van jou. En van Luthien. Maar je zo stressen om al die dingen helpt ook niet. De situatie is nu eenmaal zo en dat zal niet snel veranderen tenzij Perkamentus erachter komt hoe we hem kunnen verslaan. En gezien hem dat in 17 jaar nog steeds niet gelukt is..." hij wist dat Perkamentus ooit erachter zou komen hoe Voldemort verslagen moest worden alleen was het liever nu dan nog een paar jaar. "Laten we inderdaad maar naar de grote zaal gaan voor de andere leerlingen aankomen." hij stond op en drukte even snel een kus op Chris haar voorhoofd voor hij haar voorging naar de grote zaal.

Kyle Lupos

Kyle lachtte "Om eerlijk te zijn verbaasd het me niet dat Oom Severus het niet met je moeder eens was. Ik denk dat hij een rolberoerte krijgt als je een keer in een gevecht terecht komt." gniffelde hij droog "Niet dat je die dooddoeners heel laat maar ik kan de paniek al zien als hij het hoort." Kyle had er net iets teveel lol in om zich voor te stellen hoe Severus degene was die een rolberoerte kreeg in plaats van Christina die normaal gesproken net als zijn moeder Melian begon te stressen. "Trouwens waar zit jij met je hoofd ? Nog steeds bij de oudere broer van Ron?" grijnsde hij ineens duivels 'IK heb van pa gehoord dat Charlie waarschijnlijk voor een tijdje naar Engeland komt om te helpen met zaken voor de Orde. Sirius zei er ook iets over." Hij keek even om zich heen, waar waren zijn broer en zusje? en zijn moeder? Remus was zojuist binnen gekomen met Anderling en ze gingen aan de oppertafel zitten nog steeds diep in gesprek verzonken.

Christina

Christina sloot haar ogen toen ze voelde hoe zijn lippen op haar voorhoofd drukte. Zo als altijd ging er een tinteling door haar haar heen. Zelfs na 17 jaar was ze nog altijd verliefd op hem en dat zou nooit overgaan. Veel mensen zeiden dat hun relatie stuk zou gaan. Aan het begin van het zevende jaar hadden ze iets gekregen. Stiekem spraken ze altijd in de nacht af en binnen drie maanden was christina al zwanger geweest. Niet geplannend, maar het had nooit hun relatie kapot gemaakt. Het had de band alleen maar versterkt. Ze liep naast hem. Ze miste Lily nog altijd. Ze waren als zussen geweest. "Als hij ooit verslagen wordt." Zei ze toen.

"Hopelijk komt het nooit zover."zei ze over het gevecht. "maar als....ik maak ze helemaal kapot!" glimlachte ze toen liefjes. "Ik geloof dat jeweetwel nog steeds erop hoopt dat me vader me bekeert naar de kant van de dooddoeners...want ze willen mij tot nu toe nog niet dood hebben...maar me moeder wel."zei ze toen bedachtzaam. Ze had laatst haar ouders horen praten toen haar vader terug kwam van Voldemort. Het was rond 4 uur snachts geweest. Luthien lag al lang in bed, maar werd wakker toen haar vader terug kwam. Ze sliep altijd onrustig als hij weg was. Ze hoorde hem toen zeggen dat haar moeder één van de hoofddoelen was van Voldemort, net als Perkamentus, Sirius en Remus. Maar dat er nog geen opdracht was om Luthien te vermoorden. Severus vermoeden omdat Voldemort ook wel kon bedenken dat hij dan zijn spion kwijt was, of omdat Voldemort de stille hoop had dat Luthien zich ooit bij de dooddoeners zou voegen. "Weet je hoe knap Charlie is!"begon ze toen. "We hebben tot ergernis van me vader bijna de hele vakantie samen doorgebracht en hij vond mij duidelijk ook wel erg leuk."ze dacht terug aan alle stiekemen kussen die ze hadden gedeeld.

- hermelien griffel-

ze blooste toen ze hoorde wat er over haar gezegt werd. 'n..nou...zo slim ben ik niet hoor' stottert ze beetje 'ik leer gewoon heel veel' ze is blij dat ze haar willen helpen met dueleren, ze hoopte echt dat ze er beter in zou worden. natuurlijk wist ik de meeste spreuken wel.. maar ze ook uitvoeren..
ze luisterde naar het gesprek van de familie, over de orde en gevechten...en een jongen? ik kende hem wel, het was de oudere broer van ron. Ze probeerde zich een beeld te vormen bij de naam.
'zouden we al bijna mogen eten? en wie geeft er dit jaar de toespraak? ik bedoel..' ze wijst naar de oppertafel ' ik zie perkamentus nergens..'